Recensie van De jongen die in de muur verdween, Lydia Rood - door Agnes Veerman- de Vries

De jongen die in de muur verdween - Lydia Rood

Uitgeverij: Leopold/Gemeentemuseum Den Haag

Samenvatting:

Het verhaal gaat over Dirk Tulp, een jongen die leeft in de 17e eeuw in Amsterdam. Hij is de zoon van chirurgijn Tulp. Net als zijn vader wil ook Dirk chirurgijn worden en zich tegenover zijn oudere broers bewijzen. Daarom gaat hij stiekem naar een openbare snijles van zijn vader. Hij verstopt zich achter de anderen en ziet hoe zijn vader het lichaam van een veroordeelde opensnijdt. Door de lucht die vrijkomt moet Dirk overgeven en valt flauw. Hij schrikt wanneer hij er achter komt dat ook Rembrandt van Rijn bij de snijles aanwezig is om een schilderij te maken. Dirk moet daar vast overgevend op zijn geschilderd, terwijl zijn vader absoluut niet mag weten dat hij er was. Hij gaat samen met zijn vrienden Paultje Potter en Gerben Loots op zoek naar het schilderij....

Waardeoordeel:

'Is hij nou nog niet dood?' Dirk sperde zijn ogen wijd open. de man aan de galg bleef maar schoppen. Leefde hij nog? 'Als een pier,' zei een rijk geklede dame. Ze had een klein meisje aan de hand. 'Dat zijn maar stuiptrekkingen.' Er ging een zucht door de menigte die zich voor de terechtstelling verzameld had. Het lijk aan de galg bewoog weer.

Door de eerste regels van het boek word je meegetrokken in de tijd en sfeer van de 17e eeuw: de openbare terechtstellingen en de gilden. Het schetst een geloofwaardig beeld, doordat de namen in het boek herkenbaar zijn. Het boek is in makkelijke taal geschreven en leest daardoor ook makkelijk. Je moet je, als lezer, even door het begin heen lezen om de verhaallijn goed te pakken te krijgen maar je proeft wel gelijk de sfeer van het boek. Het boek zit goed in elkaar, het heeft een logisch opgebouwde verhaallijn.

In het boek wordt een beeld geschetst van het Amsterdam waarin Dirk leeft. Zijn vader, Nicolaas Pieterszoon Tulp, is een voornaam chirurgijn en schepen van de stad. Hij heeft vier zonen waarvan de oudste een slimme jongen is en zeker in de voetsporen van zijn vader zal treden. Van Dirk wordt dit ook verwacht en hij wil zeker aan de verwachtingen van zijn vader voldoen. Daarbij wil hij zich als een van de jongste van de vier zonen niet laten kennen tegenover zijn broers. In het boek komt vaak terug hoe Dirk enerzijds aan de verwachtingen wil voldoen, maar aan de andere kant ook een kwajongen is die de stad ontdekt. Zo probeert hij met zijn vrienden Paul Potter en Gerben Loots te achterhalen waar Rembrandt het schilderij bewaart en er verder aan werkt. Ook in de relatie tussen Dirk en Gerben en Paul komt steeds weer terug dat Dirk zoekt naar bevestiging bij zijn vrienden (zien zij mij ook als vriend?) en voldoe ik wel aan hun verwachtingen? Dirk laat zich hierin soms meeslepen door zijn vrienden en gaat over zijn eigen grenzen heen (en die van zijn vader) om tóch bij de vriendenclub te blijven horen en er niet voor onder te doen. Wanneer zij er via een vriendin en leerling van Rembrandt achter komen, weten zij op een slinkse wijze met zelfgemaakte zwarte (beender)verf de afbeelding van Rembrandt aan te passen en Dirk achter zwarte verf te schilderen. Dirk weet hiervan dat zijn vader hier nooit achter moet komen want hij is wel de zoon van. Doordat het boek heel beeldend beschreven is en je het bijna voor je ziet, word je als lezer nieuwsgierig naar het echte schilderij. Zou je daarop écht kunnen zien dat er in de donkere schaduw aan de rechterkant van het schilderij een jongen en een hond hebben gestaan?
Het schilderij van Rembrandt hangt nu in het Mauritshuis in Den Haag.

Het boek is zeker geschikt voor lezers van 12 t/m 15 jaar. Zij zullen zich herkennen in het aftasten van grenzen, het meegaan in een vriendengroep en het zoeken naar bevestiging bij een ouder. Kinderen die geïnteresseerd zijn in geschiedenis zullen dit boek in een ruk uitlezen.