Recensie: Vals van Mel Wallis de Vries door Suzanne de Jong

Samenvatting
Vier vriendinnen (Kim, Feline, Abby en Pippa) gaan in de kerstvakantie samen naar een huisje in de Ardennen, ze zitten met ieder hun eigen sores bij elkaar op de lip en alle gesprekken eindigen min of meer in ruzietjes. Na een van de ruzietjes verdwijnt Kim, ze gaan naar haar op zoek, maar een smsje met de mededeling; 'ik ben naar Amsterdam' maakt een einde aan de zoektocht. Een dag later is ook Feline verdwenen, ze gaan weer op zoek, maar ze stuiten al snel op sporen van een ongenode gast. Wat nu? Ze zijn ingesneeuwd, het dorp is op een paar kilometer afstand en ze hebben geen elektra en mobiel netwerk. De angst neemt toe en de spanning is tot het einde toe om te snijden.

Waardeoordeel
Mel Wallis de Vries maakt gebruik van een meervoudige vertelsituatie ofwel er wordt van ik-persoon gewisseld. Het boek start met Kim, gevolgd door Feline dan komt Abby aan het woord en Pippa sluit het verhaal af. We hebben te maken met een grote diversiteit aan rollen namelijk de rol van underdog, populair meisje, meeloper en modepopje. Deze verschillende typeringen van de hoofdrolspelers zorgen ervoor dat de meeste lezers zich wel met iemand kunnen identificeren. Wallis de Vries maakt in haar werk veel gebruik van het schrijven vanuit de persoon, diverse verhaallijnen en complexe structuren.

Het is overduidelijk een verzonnen verhaal, maar de onderwerpen als scheiding, jaloezie, onzekerheid, vriendschap en liefde worden mooi weggezet. Mel beschrijft wel goed hoe pubers in werkelijkheid met deze situaties en gevoelens omgaan. 'De tijd van de brugklas is voorbij, zegt ze afstandelijk.'- pag. 89 gaat over de bekoelde vriendschap tussen Abby en Feline, want Abby trekt ineens naar de stoere Pippa toe. Vriendschappen wisselen in deze leeftijdsfase volop, liefdes liggen op de loer en jaloezie komt daar eigenlijk altijd wel bij kijken. Wallis de Vries neemt deze en andere ontwikkelingen horende bij de leeftijdsfase mee in haar thriller.

Er is sprake van een horrorlaag, maar de spanning is niet te groot, waardoor we kunnen spreken over een echte meisjes thriller. Wallis de Vries zet meestal spannender werk neer. Angst speelt als emotie uiteraard wel een belangrijke rol zoals bij de verdwijning van Kim en Feline. 'Kim? Ik vind dit niet leuk meer. Kom alsjeblieft te voorschijn.' - pag.100 en 'Soms denk ik dat ik haar zie in een schaduw die in de tuin beweegt.' - pag. 181. De spanning blijft wel van het begin tot het einde in stand, het verhaal blijft bij je en het einde is gelukkig wel verrassend en absoluut onvoorspelbaar. 

De structuur met een proloog, vertelsituatie vanuit verschillende oogpunten en een epiloog, zorgt voor een grote betrokkenheid. De proloog neemt je mee het verhaal in, je zit bij elke personage opnieuw weer midden in haar verhaal en de epiloog maakt het verhaal echt af. Fijn om nog even te lezen, waar iedereen is na het weekje Ardenne.

Het boek leest door simpel taalgebruik, een lekkere schrijfstijl en een fijne bladspiegel heerlijk weg. Zeer geschikte lectuur voor een avondje spanning.
 
Tot slot...
Het is een young adultboek en ik zou zeggen een 15+ boek. Het betreft hoofdpersonen op de grens van volwassenheid, daarnaast spelen psychologie ('Kon ik de kreukels ook maar zo makkelijk uit mijn leven strijken'. - pag. 164), seksualiteit ('Hij ritst zijn spijkerbroek open en drukt zijn stijve tegen mijn been.'- pag. 91 en diepere levensvragen zeker een rol. Het was daarnaast het beste jeugdboek van Nederland in 2012 dus zeker de moeite van het lezen waard.