Tom schrijft in zijn recensie over "Kamp in de jungle" dat hij vindt dat het boek meer geschikt is als adolescentie- dan als jeugdboek. Hij ziet het boek meer voor kinderen van 15+ dan voor kinderen van 12+. Ik ben het hier niet mee eens. Wanneer we de literatuur van Coillie erbij pakken zien we dat kinderen van een jaar of 12 erg geïnteresseerd zijn in avonturenboeken. "Kamp in de jungle" is bij uitstek een avonturenboek. Het gaat immers over de spannende en onrechtvaardige dingen die een jongen meemaakt in een gevangenkamp in de jungle. Daarnaast zien we in de literatuur terug dat kinderen van 12 jaar belangstelling krijgen voor het heden en verleden. Daarom is de leeftijd 11 t/m 14 dé leeftijd voor het historische verhaal. Dit komt in "Kamp in de jungle" duidelijk naar voren. Het boek speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog. Onder sommige pagina's worden ter verduidelijking zelfs historische feiten geplaatst. Zie bijvoorbeeld op blz. 19. Onder aan de pagina wordt het verschil uitgelegd tussen de NSB en de Indische NSB. Op deze manier is er veel aandacht voor de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.
In de recensie heeft Tom het over de gedetailleerde omschrijvingen van het landschap en de personages. Hier ben ik het deels mee eens. De omgeving wordt inderdaad duidelijk en mooi omschreven. Zie bijvoorbeeld bladzijde 90: " De bewoonde wereld is hier dagen vandaan. In de rivier zwemmen vleesetende piranha's, kaaimannen en een anaconda van negen meter lang. In de wouden om het kamp heen bevinden zich gruwelijke slangen, giftige spinnen, tijgerkatten en ander ongedierte!"
Het is zo niet moeilijk om je een voorstelling te maken van het kamp en de jungle waar het ligt. Tijdens het lezen zag ik het kamp zo voor me.
De personages vind ik minder gedetailleerd omschreven. Zo kom je over hun achtergrond weinig tot niets te weten. Dit geldt niet voor Dieter, de hoofdpersoon. Van hem weet je iets meer. Een ander belangrijk personage, Kuif, is veel minder uitgewerkt. Van hem weet je alleen dat zijn vader een echte NSB'er is en dat hij zelf enorm gevat is. Dit komt heel vaak terug tijdens discussies en gesprekken met mariniers of schutters. Dieters vader, een ander belangrijk personage, heeft niet eens een naam. Van hem weet je alleen dat hij dokter is en erg behulpzaam.
Tom vindt dat het boek makkelijk en snel leest. Dit ben ik met hem eens. Het boek bestaat uit korte hoofdstukken die vloeiend in elkaar overlopen. De afwisseling tussen zware materie zoals mishandelingen en het dagelijkse leven in het kamp wisselen elkaar vlot af. Hierdoor blijft het boek boeiend en afwisselend waardoor je steeds verder wilt lezen. Je bent namelijk ook erg benieuwd hoe het met Dieter af zal lopen en of er gerechtigheid zal komen. Daarom ben ik het met Tom eens dat het jammer is dat er een open einde is. Ook al blijkt uit "Leesbeesten en boekenfeesten" dat kinderen van 12+ dit begrijpen en aankunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten