"Kappen" is een film van Tessa Schram uit 2016 naar het gelijknamige jeugdboek van Carry Slee. De belangrijkste rollen zijn in handen van Tonko Bossen (Sander), Joes Brauers (Chris), Timo Wils (Maarten), Tobias Kersloot (Emiel) en Bente Fokkens (Indra).
Sander, Chris en Maarten zijn van jongs af aan bevriend en spelen samen in hetzelfde voetbalteam. Wanneer ze naar de middelbare school gaan groeien ze langzaam uit elkaar. Chris en Maarten komen namelijk bij Emiel in de klas en raken bevriend. Emiel is echter geen frisse jongen. Samen met Chris, en in mindere mate Maarten, belanden ze in de criminaliteit. Dit leidt uiteindelijk tot diefstal en een mishandeling van een omstander door de tot op het bot gefrustreerde Chris. Sander is hier getuige van en dreigt naar de politie te stappen. Hierop dreigt Emiel Indra wat aan te doen en Sander op te laten draaien voor de mishandeling. Dit leidt er toe dat de politie Sander uiteindelijk ook verdenkt. Na een achtervolging en ontvoering van Indra komt Chris tot inkeer en geeft zichzelf aan bij de politie.
"Kappen" is een meeslepende en aangrijpende film waar veel in gebeurt. Het tempo van de gebeurtenissen is hoog. Door de scenes met de berovingen, achtervolgingen en de ontvoering is de film ook erg spannend. Dit wordt versterkt door de muziek onder de scenes. Deze is nooit overheersend maar versterkt wel de sfeer en de spanning. De film is in evenwicht omdat de film behalve de spannende verhaallijn ook de verhaallijn van vriendschap en liefde heeft. Dit zorgt voor een evenwichtig verhaal waarin niet een thema de overhand heeft. Door het wisselen van deze verhaallijnen blijft de film ook boeien. Het einde van de film vind ik wel wat afgezaagd en weinig origineel. Natuurlijk is het mooi om te zien dat de oude vriendschap alles overwint, maar de scene waarin Chris heel vrolijk een taakstraf doet in een revalidatiecentrum en Emiel wordt afgevoerd naar een donkere cel vind ik wel wat veel van het goede. Natuurlijk zijn er ook scenes die wel tot de verbeelding spraken en overtuigend waren. Dit zijn naar mijn mening vooral de scenes met Emiel, die erg geloofwaardig overkomt. Zeker wanneer hij Sander even uitlegt hoe hij de schuld kan krijgen van de mishandeling.
Het belangrijkste onderwerp in de film is vriendschap. Volgens Coillie zijn de belangrijkste thema's voor kinderen van 12+ vriendschap en avontuur. Dit komt in de film duidelijk tot uiting. De veranderende vriendschap tussen Sander, Maarten en Chris maar ook de problemen tussen Heike en Indra komen aan bod. Door de criminele scenes zit er ook een zekere vorm van avontuur in de film. Daardoor is de film uitermate geschikt voor kinderen van 12+ en erg leuk om te gebruiken in het fictieonderwijs.
Jaren terug heb ik het boek gelezen. Wat me opviel is dat de personages in het boek een stuk ouder zijn dan in de film. Sterk aan de film vind ik dat het personage van Chris uitvoeriger is uitgewerkt. Je komt echt wat te weten over zijn problemen en daardoor is zijn gedrag en frustratie beter te begrijpen. De personages van Sander en Maarten zijn daarentegen minder uitgewerkt. Van Maarten kom je, behalve dat het een meeloper is, eigenlijk niks te weten.
Al met al is het een film die zeker aan te raden is. Door de thema's vriendschap en criminaliteit zal de film zeker aanslaan bij kinderen van 12+.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten