Titel van de film: Spijt!
Regisseur: Dave Schram
Belangrijke acteurs:
Robin Boissevain - David
Dorus Witte - Vera
Stefan Collier - Jochem
Charlotte Bakker - Sanne
Nils Verkooijen - Justin
Rick van Elk - Remco
Gregory Samson - Niels
Dave Mantel Tino - Gymleraar
Roos Ouwehand - Moeder David
Jessica Zeylmaker - Moeder Jochem
Edo Brunner Vader - Jochem
Paul Kooij – Rector
Jaar van verschijning: 2013
David zit in de tweede klas van de middelbare school. In
zijn klas zit ook Jochem, een jongen die gepest wordt. Jochem vindt een achtergelaten hond in de duinen, die hij geregeld opzoekt in
het asiel. Hij raakt daar bevriend met Vera. Op een klassenfeest vertelt Jochem
dat hij verliefd op haar is, maar Vera is verliefd op David. Die avond wordt
Jochem dronken. De volgende dag krijgen de leerlingen te horen dat Jochem de
avond daarvoor niet is thuisgekomen, dus Vera en David gaan naar hem opzoek. Hij
blijkt zelfmoord te hebben gepleegd. David gaat verhaal halen bij de pesters en
hij vindt een foto waarop te zien is dat Jochem is dronken gevoerd de avond
voor zijn dood. Op een herdenkingsbijeenkomst op school onthult David dit en iedereen
heeft spijt. Bij de herdenking van Jochem vertelt de moeder van Jochem dat ze
Jochem’s dagboek heeft gelezen. De enige dingen die Jochem nog hoop gaven waren,
Simbad (zijn hond), muziek, Vera en David.
Zou deze film helpen? Dat is een vraag die de jeugdfilm Spijt! bij mij oproept. De film Spijt! heeft een duidelijke boodschap: pesten moet stoppen. Deze pestfilm volgt net als vele andere pestfilms hetzelfde stramien: na aanhoudende pesterijen, neemt het slachtoffer een soms desastreuze beslissing. Ook toont de film hoe eenzaam de middelbareschooltijd van jongeren kan zijn.
De film biedt misschien geen nieuwe inzichten in pestgedrag, maar kiest wel voor een ander perspectief dan vanuit het slachtoffer, namelijk dat van een buitenstaander. David ziet dat Jochem gepest wordt, maar hij weet niet hoe hij er iets tegen kan doen. Ik vind het een interessante keuze om de rol van de buitenstaanders ter discussie te stellen. Zonder dat zij het doorhebben, werken ze mee aan Jochems ondergang. Het fragment dat mij erg heeft aangrepen, was wanneer Jochem en zijn klas op klassenkamp waren. Jochem werd door Sanne met zijn hoofd in een bord friet geduwd. Hij zat onder de frietsaus en iedereen lachte hem uit. Zelfs de gymdocent vond het grappig en legde het ''grappige moment'' vast met een foto voor in het jaarboek. Dat zelfs een docent meelacht, laat zien dat zelfs buitenstaanders onbewust mee pesten.
De rol van de pestkoppen wordt deels ook belicht. De pester
Sanne heeft het zelf ook niet gemakkelijk. Haar vader zit in een rolstoel en zij heeft de zware taak hem te verzorgen. Waarom zij pest wordt verder in de film Spijt! niet heel
duidelijk gemaakt, maar het is duidelijk dat elk personage kampt met zijn eigen problemen.
De film Spijt! neemt de jonge kijker serieus: het genre drama wordt niet verzacht door regisseur Dave Schram. Zijn film maakt nauwelijks ruimte voor humor, dit komt in dit geval ook niet ter sprake. Pesten is nooit grappig.
De film bevat soms wat korte scènes, maar de acteurs wisten mij te raken. De muziek in de film wordt verzorgd door rapper Brahim Fouradi en The Voice Kids-winnares Fabiënne Bergmans.
Kortom, de film is herkenbaar voor jongeren en de aandacht die met de film gegeven wordt aan het pesten vind ik goed. Jongeren worden bewust gemaakt van de ernst van het probleem. De film is geschikt voor brugklassers en bruikbaar voor het fictieonderwijs. Bij de film zijn lespakketten gemaakt, die ik zelf vorig schooljaar heb gebruikt tijdens mijn mentorlessen. Het lespakket is bedoelt voor leerlingen uit de bovenbouw van het basisonderwijs en de onderbouw van het voortgezet onderwijs en is gemaakt in opdracht van VeiligheidNL. De leerlingen leren dat iedereen verantwoordelijk is voor een goede sfeer.
.De film Spijt! neemt de jonge kijker serieus: het genre drama wordt niet verzacht door regisseur Dave Schram. Zijn film maakt nauwelijks ruimte voor humor, dit komt in dit geval ook niet ter sprake. Pesten is nooit grappig.
De film bevat soms wat korte scènes, maar de acteurs wisten mij te raken. De muziek in de film wordt verzorgd door rapper Brahim Fouradi en The Voice Kids-winnares Fabiënne Bergmans.
Kortom, de film is herkenbaar voor jongeren en de aandacht die met de film gegeven wordt aan het pesten vind ik goed. Jongeren worden bewust gemaakt van de ernst van het probleem. De film is geschikt voor brugklassers en bruikbaar voor het fictieonderwijs. Bij de film zijn lespakketten gemaakt, die ik zelf vorig schooljaar heb gebruikt tijdens mijn mentorlessen. Het lespakket is bedoelt voor leerlingen uit de bovenbouw van het basisonderwijs en de onderbouw van het voortgezet onderwijs en is gemaakt in opdracht van VeiligheidNL. De leerlingen leren dat iedereen verantwoordelijk is voor een goede sfeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten