"Ik weet het echt niet, soms is het beter om niet alles te weten." - Vader van Tuur
Oorlogsgeheimen (2014) speelt zich af in een Zuid-Limburgs dorpje, ten tijden van een door Duitsland bezet land. De beste vrienden Tuur en Lambert gaan samen op avontuur uit.
's Nachts ziet Tuur zijn vader en broer Leo de deur uit gaan. Hij achtervolgt hen en komt uit bij de grot, waar Tuur eerder een Engelse strip vond. Hieruit blijkt dat zijn gezin bij het verzet zit.
Op een dag komt er een nieuw meisje in de klas, Maartje Driessen, waarmee Tuur een band opbouwt. Ze vertellen elkaar geheimen, waaronder het geheim van Maartje: ze blijkt Joods te zijn en Tamar Cats te heten. Lamberts vader wordt burgemeester en werkt samen met de Duitsers. Tuur merkt dit en stoot zijn beste vriend Lambert af. Doordat Lambert Maartje en Tuur ontdekt in de schuur, verklapt hij een van de grote geheimen van Maartje, met grote gevolgen van dien.
"Die stomme klote-oorlog!" - Tuur
Genre: Oorlog, familie en vriendschap
Land van herkomst: Nederland
Speelduur: 94 minuten
De boekverfilming, naar aanleiding van het boek van Jacques Vriens, is geschikt voor zes jaar en ouder, vanwege de eenvoudig te volgen verhaallijn. Toch vind ik, gezien het taalgebruik waarbij er soms op milde wijze gevloekt wordt, de film voor bovenbouw basisonderwijs of begin voortgezet onderwijs. Dit maakt het verhaal ook beter te volgen. De gevoelens worden niet altijd specifiek beschreven, maar zitten in een onderliggende laag verwerkt. Zo zijn er gezichtsuitdrukkingen of bepaalde manieren van uitspreken tussen twee spelers, welke de strekking soms wat lastiger maken. Ik vind daardoor de film meer geschikt vanaf tien jaar.
Het verhaal is mooi en meeslepend, de gebeurtenissen zijn soms behoorlijk droevig, zeker wanneer er mensen worden opgepakt door de Duitsers. Ook het vluchten van de familie Raaijmakers, Tuur dus, maakt het verhaal droevig. De muziek is meeslepend en laat zowel positieve klanken als de mineurstemming extra goed in beeld brengen.
Vanuit de geschiedenis zijn diverse onderdelen van de Tweede Wereldoorlog goed terug te zien, zoals het meevoeren van personen met de goederentrein en het strenge bewind van de Duitsers, door vlaggen op het gemeentehuis en door de straten.
"Ik heb het echt gezien, er kwam een handje uit de trein!" - Tuur
Door de plotseling vallende stiltes, kon er in het verhaal meegedacht worden met de hoofdpersonen. De gezichtsuitdrukkingen spraken hierbij boekdelen. Zeker wanneer er door Lambert gekeken wordt naar Maartje en Tuur in de schuur, waar zij spelen met een van de geheimen van Maartje. Je ziet dat Lambert schrikt, ook al zie je slechts zijn ogen.
De scène waarbij Maartje vertrok in de jeep van de Duitsers, sprak mij het meeste aan, door de muziek werd je geheel in het verhaal meegezogen. Je ziet door het verdriet van Tuur hoe ingrijpend de gebeurtenis moet zijn geweest, ten tijden van oorlog.
Ik wil geen eindes verklappen, maar aan het eind van het verhaal blijft er ruimte om na te denken over de toekomst van zowel Lambert als Tuur. De toekomst van Maartje is lastig in de schatten, aangezien je de geschiedenis van de werkkampen, zoals zij het in de film benoemen, kent.
De film bleef tot het laatste moment boeien, omdat er met behulp van alle gebeurtenissen een mooi geheel komt te staan. De wijze waarop het beeld samen met de muziek wordt gebracht, zorgt voor afwisseling in het verhaal op het gebied van vriendschap, angst en vertrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten