Emma Timmers verdwijnt van het schoolfeest. Alleen haar fiets, telefoon en jas worden gevonden. Maanden later gaan haar vriendinnen, Bo, Lilly, Anouk en Mabel op vakantie naar Frankrijk. Hier gebeuren vreemde dingen. Het shirtje wat Emma aanhad op de avond dat ze verdween, wordt teruggevonden in de tas van Bo. Haar ring wordt per post naar Frankrijk gestuurd. De vriendinnen zijn bang en onzeker en gaan hier allemaal op een andere manier mee om. Bo probeert stoer te blijven, Anouk zoekt haar heil in haar paranormale begaafdheid, Lilly slikt kalmeringstabletten en Mabel probeert steunt te zoeken bij Sam. Al deze gebeurtenissen leiden tot meer frictie. De vriendinnengroep dreigt uit elkaar te vallen.
'Shock' is afwisselend geschreven en geschikt voor kinderen vanaf 13 jaar. Kinderen van deze leeftijd hebben behoefte aan personages waarmee ze zich kunnen identificeren. Mel Wallis de Vries lukt het om dergelijke personages te creëren. De vijf hoofdpersonages zijn allemaal 14 jaar oud en hebben problemen die herkenbaar zijn voor kinderen van deze leeftijd. Denk aan overbezorgde ouders, problemen met vriendinnen en twijfels over seksuele geaardheid. Deze problemen zorgen ervoor dat de personages geloofwaardig zijn. Daarnaast zie je ook de twijfel over het uiterlijk een rol spelen in het boek. Zo lees je onder andere op bladzijde 58 dat Mabel erg onzeker is over haar gewicht.
Het boek heeft een zwaar einde met de dood van Lilly. Voor kinderen vanaf 13 jaar hoeft dat geen probleem te zijn. Vanaf 10 jaar leren ze namelijk om te begrijpen dat boeken niet altijd goed aflopen. Het boek is dan ook meer geschikt voor kinderen vanaf 13 dan voor kinderen jonger dan 13 jaar.
Leerlingen die het boek aan het lezen zijn zullen door willen blijven lezen. Het is een meeslepend
verhaal. De spanning is namelijk erg goed opgebouwd. Stukje bij stukje wordt het geheim van Emma
ontrafeld en in de tussentijd volgen de dramatische gebeurtenissen zich in een rap tempo op. Met als
schokkende finale het ongeluk van Lilly: “Ik verberg mijn gezicht in mijn handen. In het donker komen
de beelden omhoog. Lilly rennend door het bos, in blinde paniek. Lilly vechtend met een donkere
gedaante. Lilly schreeuwend om hulp. Lilly drijvend in het water. Ik kan de beelden niet langer meer
verdragen en open mijn ogen (p.248).
Door dit soort onverwachte gebeurtenissen blijf je lezen.is het boek erg meeslepend.
verhaal. De spanning is namelijk erg goed opgebouwd. Stukje bij stukje wordt het geheim van Emma
ontrafeld en in de tussentijd volgen de dramatische gebeurtenissen zich in een rap tempo op. Met als
schokkende finale het ongeluk van Lilly: “Ik verberg mijn gezicht in mijn handen. In het donker komen
de beelden omhoog. Lilly rennend door het bos, in blinde paniek. Lilly vechtend met een donkere
gedaante. Lilly schreeuwend om hulp. Lilly drijvend in het water. Ik kan de beelden niet langer meer
verdragen en open mijn ogen (p.248).
Door dit soort onverwachte gebeurtenissen blijf je lezen.is het boek erg meeslepend.
Mel Wallis de Vries schrijft beeldend en zet de karakters goed neer in het boek. Doordat ieder karakter
een eigen hoofdstuk heeft, krijgen alle karakters ongeveer evenveel aandacht. Hierdoor leer je ze ook
echt allemaal kennen. Zo kom je van ieder personage te weten hoe ze in het leven staan, hoe hun
relatie met Emma was en met welke problemen ze te kampen hebben. Zo leren we dat Bo in
tegenstelling tot Lilly geen goede band met haar ouders heeft: “Mijn ouders waren vanochtend al naar
het werk toen ik opstond. Ze hadden niet eens een briefje of berichtje achtergelaten om me een
prettige vakantie te wensen. Ik stel me voor dat dat ze vanavond thuiskomen, samen met mijn
twee zussen die ze van het station hebben opgehaald, en dat ze dan nog steeds niet doorhebben dat
ik er niet ben.” Dit soort beschrijvingen heeft de Vries van elk personage gemaakt. Op die manier leer
je de meiden beter kennen waardoor ze geloofwaardiger overkomen (p12).
een eigen hoofdstuk heeft, krijgen alle karakters ongeveer evenveel aandacht. Hierdoor leer je ze ook
echt allemaal kennen. Zo kom je van ieder personage te weten hoe ze in het leven staan, hoe hun
relatie met Emma was en met welke problemen ze te kampen hebben. Zo leren we dat Bo in
tegenstelling tot Lilly geen goede band met haar ouders heeft: “Mijn ouders waren vanochtend al naar
het werk toen ik opstond. Ze hadden niet eens een briefje of berichtje achtergelaten om me een
prettige vakantie te wensen. Ik stel me voor dat dat ze vanavond thuiskomen, samen met mijn
twee zussen die ze van het station hebben opgehaald, en dat ze dan nog steeds niet doorhebben dat
ik er niet ben.” Dit soort beschrijvingen heeft de Vries van elk personage gemaakt. Op die manier leer
je de meiden beter kennen waardoor ze geloofwaardiger overkomen (p12).
Een nadeel van het schrijven vanuit verschillende perspectieven is dat het verwarrend kan werken.
Ieder hoofdstuk wordt vanuit een ander personage beschreven. Hierdoor kom je niet altijd even lekker
in het verhaal en moet je echt goed opletten wie nu de ‘ik’ persoon is.
Dit kreeg ik ook terug van een leerling uit een van mijn klassen. Hij vond het verwarrend waardoor Ieder hoofdstuk wordt vanuit een ander personage beschreven. Hierdoor kom je niet altijd even lekker
in het verhaal en moet je echt goed opletten wie nu de ‘ik’ persoon is.
hij niet lekker in het verhaal kon komen. De originele opbouw van het boek heeft dus zowel voordelen
als nadelen. Je krijgt een beter beeld van de personages maar het zorgt er ook voor dat het moeilijker
leest.
Al met al kunnen we stellen dat Shock een geschikt jeugdboek is om in het voortgezet onderwijs te
gebruiken. Moeilijk lezende leerlingen in de lagere klassen kunnen moeite hebben met de opbouw.
Voor de wat gevorderde lezer zal dit geen probleem zijn en zal de spanning en daarmee het plezier de
boventoon voeren.
gebruiken. Moeilijk lezende leerlingen in de lagere klassen kunnen moeite hebben met de opbouw.
Voor de wat gevorderde lezer zal dit geen probleem zijn en zal de spanning en daarmee het plezier de
boventoon voeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten