Rosa gaat op vakantie met haar vader, waarmee ze een wat lastige relatie heeft sinds hij gescheiden is van haar moeder. Haar vader is in een depressie geraakt nadat hij een hartaanval heeft gehad en zijn baan verloren is. Omdat Rosa het niet zo ziet zitten om alleen op vakantie te gaan met haar depressieve en chagrijnige vader, neemt ze haar vrienden Noa, Jonas en Sascha mee. De vakantie in Marokko loopt niet helemaal vlekkeloos. Rosa, haar vader en de drie vrienden krijgen te kampen met vervelende situaties. Gelukkig leidt dit alles uiteindelijk tot iets goeds. Rosa verzoent zich met haar vader en de problemen waar Noa, Jonas en Sascha mee kampen, worden ook opgelost.
Dit boek is het laatste deel van de ‘Hoe overleef ik’-serie. In elk deel wordt de hoofdpersoon Rosa weer wat ouder, in dit laatste deel is Rosa 17 jaar. Ze wordt wat oud voor de doelgroep, dit boek is geschreven voor kinderen vanaf 13 tot ongeveer 15 jaar.
Kinderen van deze leeftijd zijn op zoek naar hun eigen identiteit en daarbij spelen hun vrienden en vriendinnen een belangrijke rol. Bij Rosa en haar vrienden begint de eigen identiteit vorm te krijgen. Zo is Jonas een homoseksuele jongen die gedeeltelijk uit de kast is, maar nog niet helemaal. Zijn ouders en Rosa weten van zijn homoseksualiteit, maar zijn vrienden op school nog niet. In dit deel besluit Jonas de uitdaging aan te gaan en is hij van plan om ook zijn vrienden op school te gaan vertellen over zijn homoseksualiteit.
Adolescenten kunnen zich steeds beter inleven in anderen en dus ook in andere culturen. De Marokkaanse Noa is door haar familie verstoten omdat ze zich niet wilde laten uithuwelijken aan een veel oudere man. In het boek blijkt o.a. dat Noa een heel andere opvoeding genoten heeft dan haar vrienden. In haar traditionele Marokkaanse opvoeding was respect voor ouders erg belangrijk, haar vrienden hebben een vrijere opvoeding genoten. Dit blijkt als Rosa in een restaurant erg brutaal is tegen haar vader. Noa begrijpt dit niet en vindt dit respectloos: ‘Echt, ik snap niet hoe jij zo tegen je vader durft te praten, Roos. Ik zou het niet in m’n hoofd halen.’(p.69)
Hoewel Rosa en haar vrienden allemaal bij elkaar wel erg veel problemen het hoofd moeten bieden, zijn die problemen wel uit het leven gegrepen. Sascha is een tienermoeder, Jonas is een homoseksuele jongen die nog niet helemaal uit de kast is, Noa heeft te kampen met problemen met haar ouders gebaseerd op cultuurverschillen. Rosa heeft het verdriet om de scheiding van haar ouders nog niet verwerkt en is nog boos op haar vader. Maar omdat haar vader een hartaanval heeft gehad en depressief is, is het voor haar lastig om echt boos te kunnen zijn.
In het boek worden de thema’s vriendschap en vertrouwen uitgediept. Daarnaast gaan de hoofdpersonen uitdagingen aan en worden problemen opgelost. Ook zien we soms dat bepaald gedrag wordt afgekeurd. Als de vader van Rosa op de heenweg teveel drinkt omdat hij vliegangst heeft, vindt Noa dit niet prettig: ‘Dronken? Maar hij moet straks rijden!’(p.54)
Ik vind dat Francine Oomen er in dit boek goed in geslaagd is in het hoofd van een adolescent te kruipen. Het boek is in een prettige stijl geschreven. Het opnemen van de mailtjes die Rosa stuurt aan o.a. haar vriendje Neuz in het verhaal, zorgt voor een boeiende en speelse afwisseling.
‘Hoe overleef ik mijn vader? (en hij mij!)' zal bij de lezers zorgen voor herkenning en zet ze ook aan het denken over hoe bepaalde problemen overwonnen kunnen worden.
Leuk gevonden zijn de mailtjes aan het einde van het boek tussen de schrijfster Francine Oomen en haar hoofdpersonage Rosa. In deze mailtjes belooft de schrijfster dat hoewel de ‘Hoe overleef ik’-serie stopt, ze Rosa zal laten voortleven in een serie voor oudere lezers. De schrijfster geeft ook nog een wijze les mee aan de lezers: ‘Dus het is geen vaarwel, lieve Rosa, maar tot ziens! Elk einde is een nieuw begin!’(p.197)
goede recensie
BeantwoordenVerwijderen