Reactie op recensie 'Hoe overleef ik zonder liefde? van Veronie van Velzen, door Esther van Lavieren
Francine Oomen (2006), Hoe overleef ik (zonder) liefde?
Uitgeverij: Em. Querido's Uitgeverij B.V.
Hoe overleef ik (zonder) liefde? Een boek over liefde en angst, over vertrouwen en onzekerheid, over vriendschap en verwachtingen.
Veronie geeft aan in haar recensie aan dat er in dit boek belangrijke problemen en issues aan de orde komen en neemt als voorbeeld de diepe kloof die kan ontstaan tussen ouders en kind bij uithuwelijking. Zo worden meer belangrijke thema’s voor deze leeftijdscategorie belicht zoals ook het thema echtscheiding. De ouders van Rosa zijn ongeveer 6 jaar geleden gescheiden en Rosa blijft met deze scheiding worstelen. Tegenwoordig krijgen veel kinderen hiermee te maken. In dit boek wordt serieus ingegaan op het gevoel dat Rosa 6 jaar later bij de scheiding heeft en hoe haar moeder haar hiermee helpt door er met haar over te praten: “Roos, het was zo’n moeilijke en ingewikkelde tijd…Ik zat zo met mezelf in de knoop. Misschien had ik het je eerder moeten vertellen, maar je was toen pas tien jaar. Je had het niet begrepen.” (blz.17) In het boek heeft Rosa meer van deze gesprekken met haar moeder waarin deze laatste vertelt hoe die tijd voor haar als vrouw en moeder was. Voor kinderen die in deze situatie zitten zou dit hen kunnen helpen omdat het ook vanuit het perspectief van een ouder wordt uitgelegd. De eigenzinnigheid en kwetsbaarheid van meisjes van deze leeftijd komt vaak naar voren zonder het overdreven zwaar aan te zetten.
Veronie spreekt over emotionele geladenheid die je tegenkomt in boeken voor adolescenten. Daar zijn er een tal van in dit boek. De angst dat een ouder zal overlijden; ”Dadelijk val je dood neer en dan heb ik geen vader meer”. (blz. 20) Een moeder die gaat daten, ruzie tussen vriendinnen en liefdesverdriet omdat het uit is met het vriendje. Een mooi voorbeeld van deze emotionele geladenheid is dat Rosa erachter komt dat je alleen van iemand anders kunt houden als je eerst van jezelf houdt. Dit is een goede tip is voor lezers die met problemen in de liefde te maken krijgen! Buiten alle eerdergenoemde onderwerpen die volgens Coillie horen bij de leesfase van adolescentie heeft Oomen ook het aspect mysterie verwerkt. Rosa heeft een vriendin die zegt te kunnen healen; “ Mijn vader kwam gisteravond op mijn kamer….. en hij begon helemaal te flippen toen hij zag dat ik mijn zusje probeerde te healen. Wat is dat? Healen?” (blz. 97) Weliswaar wordt dit niet heel uitgebreid belicht maar maken kinderen wel kennis met dit tegenwoordig veelbesproken fenomeen.
Buiten een aantal redenen die Veronie al noemt waarom dit een fijn boek is om te lezen, is het voor kinderen die niet zo gemakkelijk lezen ook geschikt. Het boek heeft een rustige bladspiegel en de afstand tussen de woorden is vrij ruim. Dit boek is twaalf jaar geleden geschreven en is ingehaald door de tijd wat betreft het gebruik van e-mails, sms en msn. De kinderen van nu maken hier nauwelijks of geen gebruik meer van, deze zijn vervangen door snapchat en whatsapp. Volgens mijn 15-jarige dochter is dit geen enkel probleem gezien de herkenbare en grappige manier waarop het boek is geschreven. Of er nu gebruik wordt gemaakt van e-mail, sms, msn-gesprekken of snapchat, de gedachten en gevoelens van de hoofdpersoon komen goed naar voren en dat is waar het om gaat.
Dit grappige en fantasierijke boek met leerzame survivaltips is zeker meer dan geschikt voor meisjes van 13 tot 15 jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten