zondag 23 september 2018

recensie van Milou Visser - Mirjam Mous 2C


Mous, M. (2018). 2C. Van Holkema & Warendorf: Houten.

 

Korte samenvatting

Het boek 2C is een verhaal over een klas die op werkweek gaat naar de Ardennen. Net voordat de bus met de groep leerlingen en twee docenten wil vertrekken, krijgen bijna alle leerlingen een dreigbericht op hun telefoon. In de bus ligt een DVD die afgespeeld moet worden. De video vertelt hen dat er een bom in de bus ligt. Als ze niet doen wat hen gezegd wordt, wordt de bom tot ontploffing gebracht. Al snel vermoeden een aantal leerlingen dat de bommenlegger misschien een bekende van hen is, of nog erger: is het een leerling die deze gruwelijke daad op zijn geweten heeft? Hoe komt deze groep leerlingen de bus ongeschonden uit? Overleven zij het of wordt een dergelijke aanslag werkelijkheid?  
 
Persoonlijk waardeoordeel
Het boek is makkelijk en simpel geschreven, maar staat niet in chronologische volgorde. Mous maakt gebruik van heden en verleden en diept in de korte hoofdstukken verschillende personages uit. De stereotype leerlingen zoals de nerd, de moslim, het verwende meisje, haar beste vriendin en de pester krijgen een achtergrond en daardoor ook een motief om de bommenlegger te kunnen zijn.  Het verhaal is zo geschreven dat je graag verder wilt lezen en erachter wilt komen wie de dader is.
 
Een voorbeeld van een sprong terug in het verleden is er een van 56 dagen eerder. In dit hoofdstuk wordt er op leerling Fleur Dumonceau ingezoomd. Fleur komt uit een welvarende familie maar haar ouders hebben haar onlangs verteld dat er thuis geldproblemen zijn. Ze wil dat niemand erachter komt en verschuilt zich achter heel veel smoesjes. Haar vriendinnen mogen echt niet weten dat ze niets kan kopen bij de H&M. Ze moet een manier vinden zodat niemand achter hun geldproblemen komen. Deze korte verhalen van de personages levert bij de lezer een nieuwe verdenking van de bomlegger op. Een reden om het boek niet snel weg te leggen.
 

Waar Mous de plank misslaat, is het onvoldoende uitdiepen van de emoties van de verschillende personages. Met name op de momenten dat zij in de bus zitten en ontdekken dat er een bom verstopt ligt. De buschauffeur maakt bijvoorbeeld nog een grapje nadat een DVD met dreigfilm is afgespeeld: ‘kennen jullie de mop van die klas die op werkweek ging? Vraagt de chauffeur. Niemand antwoordt. Ze gingen niet.’ (blz. 26) Een erg flauwe en reactie en doet wat mij betreft afbreuk aan de geloofwaardigheid van het boek. Emoties worden niet voldoende herkent door de lezer. Ik krijg niet het gevoel dat er erg veel angst in de bus is. Erg veel medelijden krijg je dus niet met de leerlingen in de bus, ondanks dat er een vreselijke gebeurtenis gaande is.


Social media speelt een belangrijke rol in het boek. Leerlingen zitten in een bus met mogelijk een bom aan boord. Ondanks dat hun levens op het spel staan is het belangrijk om een video op Facebook te plaatsen en die likes te ontvangen. Iets wat een jeugdige lezer erg interessant kan vinden, maar heeft voor mij geen meerwaarde aan het verhaal. Ook hier weer die ongeloofwaardigheid.  
 
Wat Mous erg goed neergezet heeft zijn de verschillende types met de diverse achtergronden, families en problematieken, wat voor de jonge lezers erg herkenbaar zal zijn. In elke groep zit vaak een pester, een verwend meisje en spelen morele kwesties een rol. De hedendaagse strijd van een moslim en het misbruik van het geloof door terroristen worden aan het licht gesteld en daarin slaagt Mous een modern en spannend verhaal voor de jongere neer te zetten.

Hoewel het boek voor young adult geschreven is, zou ik het voor deze doelgroep niet direct aanraden. Ik vind het een jeugdboek voor jongeren in de leeftijdsfase vanaf circa 12 jaar. Het verhaal heeft aandacht voor verschillende culturen, klasgenoten en vriendschappen spelen een belangrijke rol en de lijnen in het verhaal zijn onlosmakelijk verbonden met het spanning en mysterie. De schrijfwijze van de Mous is niet altijd even realistisch maar dergelijke leeftijdsgroep kan dat juist erg interessant zijn.

Mous schrijft wat betreft de leesfasen een prima jeugdboek want de start van een werkweek met jouw nieuwe klas, en met een bom in je bus is voor elke jongere een enorm spannend avontuur.

 
Milou Visser.  

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten