Visser. J. (2013). Hasta la vista.
Uitgeverij: Meulenhoff Boekerij bv
Het schrijven van een jeugdroman was niet
iets wat al jaren in de planning zat voor Judith Visser, eigenlijk is het idee
ontstaan toen bleek dat haar eerdere thrillers veel reacties losmaakten onder
de wat jongere lezers. Een boek speciaal voor die doelgroep schrijven leek haar
een logische volgende stap.
Schrijfster Judith Visser mag zich, vind ik, een ware Young-Adult-thriller schrijfster
noemen. Zoals Esther in haar recensie schrijft, heeft Visser niets aan de
verbeelding overgelaten. De gebeurtenissen worden in detail beschreven en
daarmee weet de schrijfster gevoel in het boek over te brengen alsof je er zelf
bij bent: ‘’Met opgetrokken knieën zat
Claire in bad. Haar armen had ze om haar benen gevouwen, een dikke laag
badschuim kwam tot aan haar smalle schouders. Ik zat op de rand van het bad en
keer naar haar. Ze had haar ogen gesloten en leek ondanks de afgrijselijke
gebeurtenissen opeens veel jonger dan ik. Ze leek een kind, een diep beschadigd
klein meisje.’’ (blz. 76)
Esther vindt dat het boek ver gaat op de manier waarop het thema
verkrachting wordt beschreven. Enerzijds deel ik dezelfde mening, anderzijds vind
ik het goed dat dit boek de jonge lezers confronteert met de grenzen van het
menselijke bestaan. Het verhaal blijft daardoor hangen en is wellicht voor
sommigen tegelijkertijd een belangrijke waarschuwing. Volgens Collie vragen Young-Adult boeken een
grotere rijpheid over problemen. In dit geval het probleem verkrachting. Er is sprake van een voortdurende spanning, omdat ik merkte dat ik met ingehouden adem zat te lezen. Zoals Esther schrijft, wordt de spanning in het boek opgebouwd door het gebruik van flashbacks waarvan je in het begin niet weet door wie ze zijn geschreven. Volgens Collie bevatten boeken voor jongeren ouder dan vijftien complexe structuren met vaak meerdere verhaallijnen. Het boek bevat ook meer lege plekken die de lezer zelf moet invullen.
Visser kruipt met gemak in de huid van een stel jongvolwassenen. Esther beschrijft dit uitgebreid in haar recensie: De karakters van de introverte Milla en de meer vrijgevochten, soms wat onnozele, Claire worden goed uitgewerkt. Gedurende het verhaal ontwikkelen deze karakters zich sterker. Gevoelens van vriendschap, liefde, verdriet, angst, haat, onzekerheid en uiteindelijk wraak raken je als lezer en zijn soms herkenbaar of te begrijpen.
Door de prettige schrijfstijl blijft het boek boeiend. Esther heeft het in haar recensie over de onverwachte wending wanneer blijkt dat Claire niet verkracht is en Milla en Chan twee jongens voor hun leven verminkt en gruwelijk gestraft hebben. Ook is het laatste bericht schokkend. Alle deuren staan weer wagenwijd open. Op dat moment besefte ik dat ik het volgende deel ook moet lezen. Normaal houd ik niet zo van boeken met een open einde, maar in dit geval werd mijn nieuwsgierigheid gewekt.
Esther zou het boek niet snel aanbevelen gezien de beschrijving van de diverse gebeurtenissen. Deels kan ik mij hier in vinden, omdat de heftige gebeurtenissen zo levensecht lijken, maar er zullen genoeg jongeren zijn die dit boek graag willen lezen. Deze jeugdthriller is namelijk speciaal voor Young Adults. Net als bij een thriller voor volwassenen heeft een jeugdthriller een goed plot nodig, boeiende personages en een niet te missen spanningsboog. Het verschil zit het in de details: de belevingswereld van jongeren is anders dan die van volwassenen. Ze hebben andere prioriteiten, de mening van hun leeftijdsgenoten is vaak belangrijk, en bovendien moeten ze veel dingen nog ontdekken en voor de eerste keer meemaken. Visser heeft laten zien dat ze dit allemaal toepast in haar boek. Wel ben ik het ergens het met Esther eens, niet iedere 16-jarige zal hier klaar voor zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten