Regisseur: Dennis Bots
Acteurs: Hanna Obbeek, Nils Verkooijen, Fiona Livingston, Bram Flick, Amin Belyandouz, Eva van der Gucht, Johanna ter Steege, Reinout Bussemaker, Loek Peters, Chrisje Comvalius en Xander Straat.
Jaar van verschijning: 2012
Titel jeugdboek: Achtste-groepers huilen niet. Uitgegeven in 1999. Geschreven door Jacques Vriens.
Als Akkie in groep 8 zit, wordt er bij haar leukemie geconstateerd. In het ziekenhuis wordt ze behandeld door Dokter Snor. Ze wil snel beter worden, want Akkie wil meedoen aan het voetbaltoernooi. Wat zij dan nog niet weet, en de klas ook niet, is dat ze het voetbaltoernooi niet gaat redden. De leukemie wint de strijd. De klas strijdt voor Akkie verder en wint het eindtoernooi onder de naam FC Akkie.
Ik ben onder de indruk van de jonge acteurs en actrices in deze film. Akkie, gespeeld door Hanna Obbeek, wordt zeer geloofwaardig gespeeld. De onmacht die veel kankerpatiënten dagelijks voelen, is voelbaar. De wrijving die ontstaat tussen moeder en dochter vind ik hiervoor tekenend. Akkie mag op kamp, maar dan moet haar moeder wel mee. Natuurlijk ben je daar als 12-jarige helemaal niet blij mee. Dat ook deze gevolgen van deze ziekte worden getoond, vind ik de geloofwaardigheid ten goede komen. Sowieso is deze geloofwaardigheid de kracht van deze film. Het verhaal wordt verteld zoals het is.
Je moet emotieloos zijn, als 'Achtste-groepers huilen niet' je niks doet. Dat Akkie ook echt overlijdt, zorgt ervoor dat de film triest eindigt. Het is prijzenswaardig dat de makers gekozen hebben voor dit einde en niet voor een 'happy end'. Het verrassende einde is een uitzondering op de vele 'feel good films' in Nederland.
Geen moment heb ik eraan gedacht om de film op pauze te zetten. Ik werd meegezogen in de emoties van Akkie en haar klasgenoten. Voor de doelgroep (12+) is het geen film die je rustig kijkt met een bak popcorn op je schoot. De jonge doelgroep leert echt van deze film. Iedereen neemt iets mee van deze film. Neem bijvoorbeeld Joep, de grootste pestkop van de klas. Door de ziekte van Akkie verandert hij van pestkop naar het lieve vriendje van Akkie. De hele situatie heeft een positieve invloed op zijn gedrag. De film zet zeker aan tot denken, ook over je eigen gedrag.
'Achtste-groepers huilen niet' past perfect in het fictieonderwijs. Naar aanleiding van het boek of de film kun je dieper op het verhaal ingaan als docent én zeker als klas. Het verhaal maakt letterlijk iets los bij jongeren. Volgens mij is dat de grootste prestatie van schrijver Jacques Vriens en regisseur Dennis Bots.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten