Koning van Katoren, de film die je beter niet kunt bekijken

Koning van Katoren, de film die je beter niet kunt bekijken

B. Sombogaard (regiseur) 2012

Inleiding

Stach wordt geboren op de avond dat de oude koning van Katoren overlijdt. Stach’s vader sterft die avond ook; hij valt van het dak van het koninklijk paleis als hij de vlag halfstok wil hangen. Stachs’ moeder was al uit beeld (dood?) en zo wordt de jongen wees.

Gelukkig is daar oom Servaas. Deze man voedt Stach op en verdient zijn geld door te werken als bode in het paleis waar een vijftal, vrij boosaardige ministers, het landsbestuur waarnemen totdat er een nieuwe koning is.

Als Stach zeventien jaar is besluit hij dat hij koning van Katoren wil zijn. Om dat te kunnen worden moet hij eerst een aantal moeilijke en gevaarlijke opdrachten vervullen. De gemene ministers hopen dat Stach in zijn pogingen zal blijven…

Persoonlijke visie
Het boek is beter. Véél beter. De film is leuk hoor. Maar hij weet niet te boeien. Diepgang en het ingaan op persoonlijke, interne vraagstukken ontbreekt bij alle karakters. Stach (gespeeld door Mingus Dagolet) is een vrolijke fluiter die zich met het grootste gemak door zijn opdrachtjes heen hinkelt, ondertussen een beetje flirtend met de journaliste (Abbey Hoes) die hem volgt.

Er worden geen vragen gesteld, noch opgeroepen en de film maakt dan ook geen enkele indruk. Jammer, want het boek van Jan Terlouw was juist bedoelt om wèl vragen op te roepen; over maatschappelijke problemen die speelden in de jaren zeventig maar die nu nog steeds actueel zijn. Een gemiste kans.

De regisseur heeft er duidelijk voor gekozen om af te wijken van het boek. Dat is dapper, want “Koning van Katoren” is lange tijd een gevierd jeugdboek geweest. Daar aanpassingen op maken vraagt zelfvertrouwen en lef. In die zin is de film verrassend. Niet alles wat je kunt lezen komt terug in de film en andersom.

Desalniettemin is het verloop van het verhaal niet verrassend. Je kunt in het begin al vermoeden dat Stach de grote eindbaas gaat zijn die het koninkrijk Katoren gaat verlossen van zijn slechte leiders en het dan vrolijk fluitend een nieuwe era zal binnenleiden. Tja..

Een terechte vraag is of kinderen dit een leuke film zullen vinden. Ik denk van niet. Omdat echt het enige dat deze film het kijken waard maakt Stachs’ vrolijke koppie is. En dat is ook voor kinderen niet genoeg om anderhalf uur aan de buis geplakt te blijven.
Binnen het fictieonderwijs zou ik deze film niet gebruiken. Hij is niet boeiend genoeg en eerlijk gezegd vind ik hem teveel afwijken van het boek.

Conclusie
Deze film is een dappere poging om een veelgeprezen Nederlands jeugdboek om te zetten naar een originele film. Daarvoor verdient de regisseur wat mij betreft lof. Maar de uitvoering is te oppervlakkig en te weinig aanspreken. Lees gewoon het boek en laat het daarbij.