Recensie van ‘De Hongerspelen’ (Suzanne Collins) door Nikki Croonen

Collins, Suzanne (2010), De Hongerspelen,  Houten: Uitgeverij van Goor

Katniss Everdeen woont samen met haar moeder en zusje Prim in het twaalfde en tevens het armste district van Panem, het land dat ooit Noord- Amerika was. Ze leven een armoedig leven opgelegd door het Capitool. Ieder jaar vinden de welbekende hongerspelen plaats. Hier worden 24 tributen aangewezen, een jongen en een meisje uit ieder district. Zij gaan met elkaar de strijd aan op leven en dood. Dit jaar wordt Prim ingeloot. Katniss weet dat dit Prims dood zou betekenen en neemt vrijwillig de plaats in van haar zusje, iets wat nooit eerder voor is gekomen in district 12. Samen met Peeta uit district 12 neemt ze deel aan de hongerspelen in een gemanipuleerde arena en vechten ze voor hun leven. Hoe ver zal ze gaan om te overleven?

In het boek leef je heel erg mee met de hoofdrolspeelster Katniss Everdeen. Meteen vanaf het begin laat je je meeslepen door de keuzes die ze maakt. Dit begint al op bladzijde 24 waarin Primrose Everdeen wordt ingeloot als tribuut.’ “Ik bied me aan!’ stoot ik uit. “Ik bied me aan als tribuut”’ Katniss kan het niet aanzien dat haar zusje wordt ingeloot als tribuut en biedt zich aan als vrijwilligster om haar te vervangen. Je leeft hier heel erg mee met de hoofdpersoon, want ook jij wilt niet dat je familie iets overkomt en je vraagt je af wat zij daarna allemaal moet doen om te overleven. Hierin wordt de spanning ook opgebouwd en iedere keer komt er weer een nieuwe situatie naar voren. Het verhaal speelt zich in hoog tempo af en leest lekker weg.

Ongeacht dat het boek een fantasie boek is, wordt de wereld als levensecht beschreven. Je gaat helemaal geloven in de toekomstwereld. De personages worden van heel geloofwaardig tot zeer ongeloofwaardig beschreven. Ze beschrijven de personen in het Capitool met roze geverfde haren en heel uitbundig, zodat je het bijna voor je kan zien. Ook de arena en de strijd wordt heel levendig beschreven, waardoor je je heel erg in het boek kan verplaatsen.

Het verhaal wordt heel futuristisch beschreven, maar al die dingen zullen misschien in de toekomst mogelijk zijn. Denk aan de manipulatieve arena, maar ook aan het idee dat ze constant gevolgd wordt door een camera en daardoor nooit alleen is. “Maar ik ben niet alleen. Nee, ik word ongetwijfeld gevolgd dor een camera” (P.156) Dit sluit wel ook aan bij de hedendaagse jongeren, aangezien zij contant op hun mobiel aan het snapchatten zijn of op andere social media zitten. Zij zitten ook contant met hun camera en zij zijn nooit alleen. In het geval van de hongerspelen wordt het bedoeld ter vermaak. Ook wij kijken programma’s op televisie met dat soort vermaak, het constant volgen van spelers. Denk maar aan programma’s als Robinson. Gelukkig gaat het niet zo ver dat er mensen gedood moeten worden.

De bedoeling van het boek is om de lezer na te laten denken over de verschillen in de maatschappij. De rijke onbezorgde mensen en de arme, hardwerkende mensen. Het boek laat je ook over morele en filosofische vragen nadenken. Wat zou jij doen in de situatie van Katniss en hoe ver zou jij gaan?

Het boek is zeker geschikt voor Young Adult lezers, vanwege de leeftijd van de hoofdpersoon en de situaties die zich afspelen. Vanwege de enorme populariteit van het boek vind ik het boek ook geschikt voor jongere lezers. De verhaallijn is goed te volgen, het boek is chronologisch en de thematiek is van alle tijden.

Ik zou het boek aanraden aan de jeugd om het te lezen, omdat het een spannend boek is en je helemaal wordt weggezogen in het verhaal. Je kan niet wachten om het vervolg te lezen!