Recensie boekverfilming 'Boy 7' door Janine Rietveld- Nefkens

'Boy 7, door L. Blok (2015), met M. van de Sande Bakhuyzen, Ella-June Henrard en Tygo Gernandt naar het gelijknamige boek 'Boy 7' van Mirjam Mous (2009).

Samenvatting

Sam wordt wakker in een metro, hij weet niet hoe hij daar terecht is gekomen, is verward en weet niet wie hij is. Door zijn gedrag, wekt hij de aandacht van de politie. Als deze hem wil aanhouden, vlucht hij. Hij wordt hierbij geholpen door een voor hem onbekend meisje. Wanneer zij niet meer opgejaagd worden en wat gaan eten, overhandigt de serveerster hem een schrift. Dat schrift blijkt zijn eigen notities te bevatten. Aan de hand van hetgeen hierin is opgeschreven, ontrafelt Sam de situatie en vult de gaten in zijn geheugen.




Waardeoordeel

Hoewel het een redelijk onderhoudende film is, is het toch een beetje een koude douche na het lezen van het boek. Net als het boek, kent ook de film spanning en actie maar ook meer clichés: De geïmplanteerde chip die wordt 'overruled' door een liefdeskus. Het doet het boek geen recht. De uitwerking van de karakters en de spanningsopbouw heeft moeten wijken. Het verhaal verloopt te snel en mist de diepgang van het boek waardoor het verhaal wat oppervlakkig blijft. Dat brengt ook met zich mee dat de sterke karaktereigenschappen van de hoofdpersoon, zijn moed en doorzettingsvermogen maar ook zijn twijfel en verwarring minder zijn belicht. Hierdoor kun je je als kijker minder identificeren met het personage van Sam.

De verhaallijn is lastig te volgen en begin en eind lijken niet op elkaar aan te sluiten. Het plot moet duidelijk worden door de vele flashbacks waarin de kijker wordt meegenomen in een lange ontsnapping uit het instituut waar alle 'boys' worden vastgehouden. 

Evengoed belicht ook de film het thema van de macht van totale controle. Het gevaar van manipulatie van de werkelijkheid ten behoeve van het verkrijgen en behouden van macht, over wat goed is en wat slecht en biedt de film voldoende stof tot nadenken en discussie om meervoudig te kijken naar situaties waarin mensen vanuit belangen en overtuigingen handelen. De waardes van trouw blijven aan jezelf en aan de mensen die belangrijk voor je zijn, komen aan bod, maar beduidend minder expliciet van in het boek. Dat is jammer, want deze maken het verhaal juist zo krachtig. Het surrealistische gehalte van het verhaal, dat ook beangstigend reëel lijkt en de morele dilemma's, komen in de film onvoldoende tot uiting en maken mede hierdoor de film tot een onrealistisch verhaal. Als het boek niet is gelezen, of je kunt de film onvoldoende volgen, haal je deze thema's er mogelijk niet uit. Dat is een gemiste kans.

Het boek is geschreven voor 12- tot 15-jarige lezers. In de film komen scènes voor die voor sommige 12-jarigen wel te spannend of schokkend kunnen zijn. Bijvoorbeeld wanneer Sam, de chip uit zijn nek snijd of de moorden die gepleegd worden. Het kijkadvies voor deze film is 12 jaar en ouder. Als ouder of begeleider, moet je hierdoor wel bewust kijken naar de 12-jarigen die deze film willen zien en een inschatting maken of zij dit aan kunnen of ze hierop voorbereiden.

De vormgeving en belichting maakten de film duister, wat goed bij de rode draad van het verhaal past. De schokkerige camerabeelden in het begin, vond ik erg onrustig, maar hierdoor zit je wel snel 'in de film'.  
Al met al is de film geen straf om naar te kijken, mede door het acteertalent van Sande Bakhuyzen, van de M., maar hebben de filmmakers geenszins het boek eer aan gedaan.