Om te
beginnen was "Vals" een
heerlijk boek om te lezen. In haar recensie noemt Suzanne het boek
"Vals" lectuur. Ik vind dat het boek daarmee te weinig eer krijgt
toebedeeld. Ik vind namelijk dat Mel Wallis de Vries echt een goed boek heeft
geschreven. De hoofdpersonen worden uitgebreid omschreven wat maakt dat je je
erg goed kunt inleven en identificeren met een van de hoofdpersonen. De
karakters worden echt uitgediept. De verschillende thema's zijn niet uniek maar
wel de manier waarop Mel dit boek heeft geschreven. Namelijk door te wisselen
van hoofdpersoon waarbij het verhaal wel verder gaat waar het was gebleven. Ik vind
dit boek eerder literatuur dan lectuur.
Ook ik
vond het, net als Suzanne, erg fijn dat er nog een epiloog was, zodat je kan
lezen hoe het iedereen vergaat. Ik dacht namelijk echt dat Kim en Feline waren
vermoord. 'Kim en Feline hebben niks over
gehouden aan hun opsluiting in de schuur. Casper heeft dekens en water
achtergelaten.' (bladzijde 270)
Verder
benoemd Suzanne de horrorlaag in het boek en dat deze niet te groot is. Dit ben
ik met haar eens, maar het is toch spannend genoeg dat ik er sneller van ga
lezen. 'En dan hoor ik het geluid weer.
Het is nu veel harder en heel dichtbij. Er is geen twijfel meer mogelijk. Er
loopt iemand achter me. Ik voel de hijgerige ademhaling bijna door mijn haar
strijken.' (bladzijde 242) Passages als deze maken dat ik echt niet kan
stoppen met lezen en te nieuwsgierig ben hoe dit verder afloopt. Verder kan ik
mij erg vinden in de mening die Suzanne heeft over het boek. Het eind was
totaal onverwachts wat het erg leuk maakte. De epiloog maakte het cirkeltje
weer rond, waardoor je het boek tevreden kunt wegleggen. Suzanne schrijft dat
"Vals" het beste jeugdboek was in 2012. Dit is wat mij betreft meer
dan verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten