Reactie op recensie ‘Test’, van Mirjam Mous, door Karen Langens

Hierbij reageer ik op recensie van Marian van der Velden over het boek Test van Mirjam Mous.

Hierbij reageer ik op recensie van Marian van der Velden over het boek Test van Mirjam Mous. Marian geeft aan dat je als lezer een sympathie voor de hoofdpersoon Elvis ontwikkeld. Hij moet opdrachten uitvoeren die moreel niet verantwoord zijn. Deze sympathiek kon ik ook goed voelen. Dat komt door de manier waarop de tekst geschreven is.Ik maakte een halve draai, waarbij ik de hanenkop zo hard mogelijk tegen de muur aanslingerde. Een doffe ‘kloink’, en ik dacht dat ik botten hoorde kraken. Het geluid was misselijkmakend. Ik walgde van mezelf en kneep mijn ogen dicht. Ik kon niet anders. Het was m’n pa of dat beest (Mous, blz. 112) De personage wordt geloofwaardig en levensecht neergezet. Hierdoor kun je jezelf identificeren met de hoofdpersoon. Ik sluit me aan bij de mening van Marian. 

Marian vertelt in haar recensie dat het verhaal een hoge spanningsboog bevat. Deze spanningsboog kon ik ook duidelijk voelen. Het meeslepende verhaal zorgt ervoor dat je het boek niet aan de kant legt. Marian geeft aan dat het boek geschikt is voor de lezer van 12 jaar en ouder. Dit vanwege het emotioneel inleven, het spannende verhaal en de spanningsboog. Vanwege de puberproblemen kunnen de lezers zich identificeren met de hoofdpersoon. Ik ben van mening dat die boek onder de genre Young Adult valt. Ik zie gelijkenis zoals Marian beschrijft met de spanningsboog en het emotioneel inleven. Daarbij zie ik ook dat het verhaal aandacht heeft voor seksualiteit. Dit past naar mijn mening niet in een boek van 12+.
Jules droeg geen bh en ik zag haar borsten met tepels en al. Natuurlijk heb ik wel vaker vrouwenborsten gezien, in films en op foto’s en zo – aan die van Rosa heb ik zelfs mogen voelen, met mijn hand onder haar truitje, want ze wilde niet dat ik er ook nog naar keek. (Mous blz. 92-93)
Tevens heeft het verhaal een complexe structuur wat vooral in het einde van het boek naar voren komt. In het einde wordt duidelijk dat dit alles een real life spel was. Een verrassend effect, zo had ik het verhaal niet bekeken. Door het open einde, die Marian ook beschrijft in haar recensie, komt de complexe structuur weer naar voren. Je eigen fantasie kan het vervolg van het verhaal schrijven.
Ik ben van mening dat het boek geschikt is voor jongens en meisjes. Het is een spannend verhaal maar niet te stoer waardoor meiden het zouden laten liggen. Doordat het verhaal je doet ervaren wat de hoofdpersoon meemaakt en dus ‘echt’ aanvoelt is het qua gevoeligheid en emotie ook zeker geschikt voor meiden.
 
Qua lay-out vond ik het boek ook prettig om te lezen. Het heeft een duidelijke structuur en de hoofdstukken zijn niet te lang. Door het spannende verhaal wat makkelijk geschreven is, heb je het boek snel uit gelezen. Ik zou dit boek zeker aanbevelen in mijn klas.