De Hongerspelen is een verhaal dat gaat over een wereld waarin mensen zijn verdeeld over 12 districten en het kapitool. Er is veel ongelijkheid en elk jaar worden de Hongerspelen gespeeld. Uit elk district worden een jongen en een meisje geloot om deel te nemen. Zij gaan een spel aan waarin ze elkaar moeten doden en er maar een winnaar overblijft en nooit meer arm hoeft te leven. Katniss Everdeen neemt deel aan dit spel, maar zorgt voor het begin van een opstand in de districten, zonder dit zo te bedoelen.
Het boek en de film zijn eigenlijk bedoeld voor de jongeren van vijftien jaar en ouder. Dit heeft te maken met het onderwerp en de manier waarop dit is uitgewerkt. Jongeren krijgen de kans om een mening te vormen over een vorm van dictatuur, waarbij geweld wordt gebruikt als onderdrukkingsmaatregel. Daarnaast zitten er veel morele vraagstukken in het verhaal. Kun je bijvoorbeeld wel een “held” zijn als je mensen hebt vermoord? Waarom zou je een verbond aangaan met iemand waarvan je weet dat je diegene nooit kan vertrouwen? Normen en waarden zijn hierbij belangrijk. Jongeren leren dat je vanuit verschillende standpunten kan kijken naar een situatie. De sympathie die je voelt voor de hoofdpersoon, maar ook het afschuw over de vreselijke dingen die zij doet. Jongeren krijgen de kans over deze dingen na te denken.
Als ik de film vergelijk met het boek vind ik wel dat het boek nog sterker is in de bovenstaande punten. Zeker omdat je als lezer een eigen beeld kan vormen, is het veel meer mogelijk na te denken over de morele kwesties die aan bod komen.
Omdat het verhaal vanaf het begin vrij heftig is, zullen de kijkers vanaf het begin geboeid zijn. Er is een mooi evenwicht in het aanbod in spanning en emotie. Hierdoor is de film geschikt voor zowel jongens als meisjes. Het verhaal dat wordt versteld is meeslepend, je wordt meegenomen in de sneltrein waarin de hoofdpersoon belandt en krijgt net als de hoofdpersoon niet de kans daar goed over na te denken. Het overkomt je. Daarnaast vind ik het verhaal zeker niet voorspelbaar, aangezien er aangename verrassende elementen worden gebruikt, zoals het spelelement wat ervoor zorgt dat de mensen in het kapitool niet meer beseffen dat zij kijken naar echte mensen die elkaar echt doden.
Zoals ik al zei is de film bedoeld voor jongeren van vijftien jaar en ouder. Dit heeft vooral te maken met de heftigheid van het verhaal. Ik denk dat het zeker ook geschikt is voor deze leeftijd.
Daarnaast zou je deze film kunnen gebruiken op school om stil te staan bij de vraagstukken die het verhaal biedt, omdat er zoveel mogelijkheden zijn om verschillende standpunten te belichten en daarbij ook te kijken naar de normen en waarden van de verschillende personages. Al met al een heftige film, maar wel een om over na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten