woensdag 3 oktober 2018

Recensie van ‘Legend’ van Marie Lu door Marion Bouwens


Lu, M. (2011. Vertaling 2012). Legend. Haarlem, Nederland: Gottmer.


Amerika wordt in de toekomst geteisterd door orkanen en overstromingen. In de arme wijken van de stad Los Angelos heerst de pest. Voor de rijken zijn er medicijnen. Het dictatoriale bestuur heeft bepaald dat jongeren een proef moeten afleggen, waarvan de uitslag hun verdere leven zal bepalen.Zo heeft de proef dat ook voor de hoofdpersonen bepaald. June, een meisje dat in dienst van het leger is, probeert Day, een criminele jongen op te sporen voor de moord op haar broer. Day redt haar bij een gevecht. Ze trekken een tijdje met elkaar op en worden verliefd. Toch laat June Day arresteren. Later in het verhaal blijkt veel niet te zijn zoals het lijkt.


Het verhaal is ontspannend om te lezen. De lezer komt in een totaal andere wereld terecht en met de gevaren die daar op de loer liggen en de gewelddadige situaties is het bovendien heel spannend voor jongeren van 15 jaar en ouder. 
Het boek is bovendien makkelijk en snel te lezen: de verhaallijn is niet te ingewikkeld, het taalgebruik is eenvoudig en de zinnen zijn zeker niet te lang. De beschrijvingen van mensen, kleding, de straten en het landschap zijn nergens langdradig en voldoende om er snel een beeld van te vormen dat de lezer ook zelf verder kan aanvullen.

 “Ik let goed op dat ik niet onder de straatlantaarns loop. Ik zou liever over de daken zijn gegaan. Maar ik moet naar de financiële sector, waar overal bewakers boven op de gebouwen staan. Om me heen tetteren de JumboTrons hun kleurrijke campagnes de wereld in. Het geluid van de commercials klinkt blikkering en vervormd door de gemeenteluidsprekers. Op een van de schermen zie ik een vernieuwd profiel van Day – deze keer is het een jongen met lang, zwart haar.”(pp. 85-86)

Een enkel beeld is daarentegen wel wat cliché. Zoals dat van een kat die geschrokken van een vuilnisbak afspringt (p.87).

De hoofdpersonen zijn beide 15 jaar oud, maar door de moeilijke tijden waarin zij leven zelfstandiger dan hun leeftijdgenoten van nu. Het verhaal wordt afwisselend vanuit hun beider perspectief verteld. Als lezer wil je steeds weer lezen wat het andere personage meemaakt. Hierdoor blijf je geboeid doorlezen.
De personages van Day en June zijn goed uitgewerkt door middel van de beschrijvingen van hun overdenkingen en zelfs hun dromen. Met die dromen worden ook kleine tijdsprongen naar hoe het vroeger was gemaakt. 
Met de beschrijvingen van gedachten worden morele vragen opgeroepen over hoe je persoonlijke standpunt en kennis van zaken je handelen beïnvloedt. Day pleegt namelijk in het begin van het boek een moord. Het blijft lang onduidelijk wat hem daartoe heeft gedreven en of dit een goede of slechte daad is geweest. Voor de jonge lezer zal dit de manier waarop die kan identificeren met deze held, beïnvloeden.
  
Het boek 'Legend' is vertaald uit het Amerikaans. Hier en daar zou een andere woordkeuze beter op zijn plaats zijn geweest. Het gebruik van ‘zus’ als aanspreektitel lijkt logisch als vertaling van het Amerikaanse ‘sis’ , zoals in “’Wat wil je voor dat medicijn, zus?’”(p.88) of in  “’Doorlopen, zus,’…”(p.112), maar in het Nederlands werkt het minder goed. Hoewel jongeren zich er vast veel minder aan zullen storen.

Het verhaal eindigt terwijl er nog een paar zaken moeten worden afgehandeld. De lezer kan zich daarbij een goede, maar ook een slechte afloop voorstellen.De lezer kan het verhaal wel verder volgens in de andere twee delen van de trilogie. Deze trilogie staat daarmee en stilistisch, zoals hierboven beschreven in de traditie van Young Adult boeken als de Hongerspelen. Zoals daarin is ook in dit boek sprake van een Proef die jongeren moeten afleggen. De onverwachte wendingen in dit boek maken ook dit boek zeker het lezen waard. Het boek is een prima opstap naar spannende boeken voor volwassenen zoals de trillers van Dan Brown.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten