Recensie 'Wreed' van Mel Wallis de Vries, door Veronie van Velzen

Recensie 'Wreed' van Mel Wallis de Vries, door Veronie van Velzen

Wallis de Vries, M. (2013). Wreed. Uitgeverij De Fontein, Utrecht. 

 

De 17-jarige Danielle gaat samen met haar vriendinnen Madelief, Robin en Loulou op wintersport. Voor Danielle niet de ideale vakantie, maar alles verandert wanneer ze Dante en zijn vrienden tegenkomt. Dante is knap, interessant en lijkt alleen in Daniëlle geïnteresseerd te zijn. Haar vriendinnen waarschuwen haar. Hij zou geen goede jongen voor haar zijn. Na de vakantie komt Danielle Dante tegen in de Albert Heijn en ze spreken af om samen wat te drinken. Danielle liegt tegen haar vriendinnen en haar ouders om bij hem te kunnen zijn. Ze raakt verstrikt in haar leugens en verwaarloost haar vriendschappen. De relatie tussen Danielle en Dante is een lastige van aantrekken en afstoten vanuit Dante. Danielle’s ex-vriend Stan probeert telkens weer in contact te komen met haar en staat op de meest vreemde tijden voor haar neus. Op een dag, als Danielle alleen thuis is, gaat de bel. Het eerstvolgende dat ze weet is dat, als ze weer bij komt, ze vastgebonden op haar bed ligt. Danielle is gekidnapt. De kidnapper lijkt een innerlijke strijd te voeren over de vraag of hij Danielle zal doden. Als de kidnapper een plastic zak over haar hoofd heeft getrokken en Danielle lijkt te stikken, komt er iemand anders de kamer binnen: zij schakelt de kidnapper uit en bevrijdt Danielle net op tijd. Diegene blijkt Madelief te zijn: ze had op Facebook gezien dat Danielle alleen thuis was en wilde langskomen. Danielle deed niet open maar alle lichten waren aan dus is Madelief naar binnen gegaan. De kidnapper blijkt Zara te zijn, Dante’s pleegzus. Zij is verliefd op Dante en gefrustreerd omdat hij haar niet op die manier zag staan.

Het boek is vanuit twee perspectieven geschreven en dit maakt het verhaal erg afwisselend. De zwarte pagina’s zijn in het heden en verteld vanuit het perspectief van de ontvoerder en de witte pagina’s spelen zich af in het heden vanuit de beleving van Danielle. Volgens Collie bevatten boeken voor jongeren ouder dan vijftien complexe structuren met vaak meerdere verhaallijnen.

Wreed begint met zwarte pagina’s, het moment dat Danielle ontvoerd is, aangegeven als dag 0. Ze ligt vastgebonden en geblinddoekt op bed. De bladzijden zijn zwart, de (onbekende) ontvoerder vertelt: ‘Haar goudblonde haren waaieren uit over het kussen. Ze is mooi zoals ze daar ligt.’ Daarna keren we terug in de tijd, om precies te zijn 17 dagen, de dag waarop Danielle op vakantie gaat naar Gerlos, om er vervolgens in korte, vlot geschreven hoofdstukken achter te komen wat er van dag tot dag voorafging aan de ontvoering. Die hoofdstukken worden steeds afgewisseld met de zwarte bladzijden van de ontvoerder. Ik vond zo’n opbouw even wennen, maar zeker effectief. Van begin af aan weet je wat voor narigheid Danielle te wachten staat en in de hoofdstukken die naar dit moment toewerken kun je als lezer speuren naar de mogelijke dader.

Wreed is een nagelbijtend spannend boek dat je meteen uit wilt lezen. De vraag blijft tot het einde wie Danielle ontvoerd heeft en waarom. Het verhaal sleept je mee of je nu jong of oud bent. Dit komt door de prettige schrijfstel en de manier waarop de gebeurtenissen in detail worden beschreven. Wallis de Vries weet daardoor het gevoel over te brengen alsof je er zelf bij bent: ‘Bewegingloos ligt ze op het bed. De zwarte letters steken onnatuurlijk hard af tegen haar witte huid. Ik had voldoening verwacht. Bevrediging. Maar het lijkt wel alsof ik haar nog verder kwijt ben geraakt. De merkstift valt uit mijn handen’.

De schrijfster zet haar lezers graag op het verkeerde been en dus maakt ze haar personages zo verdacht mogelijk. Het is Wallis de Vries goed gelukt om in de huid te kruipen van een stel pubers. Danielle wordt neergezet als onzekere puber: ‘Mijn gezicht. Ik ben niet mooi niet speciaal, sprankelend of slank’. Danielle, die verliefd word op Dante, kan maar niet geloven dat Dante geïnteresseerd in haar is. Vriendschap, liefde, angst en onzekerheid raken je als lezer en zijn herkenbaar.

Wreed was mijn eerste kennismaking met Mel Wallis de Vries en ik wil absoluut meer van haar boeken lezen. Dat Mel Wallis de Vries populair is bij jongeren is niet vreemd. Wat mij betreft mag ze ook thrillers voor volwassenen gaan schrijven. Ik zou het boek zeker aanraden voor jongeren vanaf 15 jaar. Niet voor niets schreef ze al een hele verzameling populaire thrillers voor jongeren, waaronder ‘Klem’ en ‘Vals’. Voor die laatste ontving ze een onderscheiding van de Jonge Jury in 2012. Wreed doet hier niet voor onder.