Selfie – Mariëtte Middelbeek

Samenvatting:

Britt, Sascha en Jitske zijn drie vriendinnen, ze zitten net in de brugklas en het leven draait om hun mobiele telefoon. Britt krijgt aan het begin van het boek eindelijk haar eerste smartphone, ze is dolblij en ze hoort alle afspraken, die haar ouders willen maken, omtrent het gebruik braaf aan.

Ze gaat direct aan de slag en meldt zich aan bij allerlei social media, wat een weelde, want ze hoort er eindelijk bij. De weelde wordt op een gegeven moment ernstig verstoord door nare berichten. Wat moet ze doen? Gaat ze naar haar ouders? Raakt ze haar telefoon dan niet kwijt?
Ze overlegt met Sascha en Jitske wat ze moet doen. Ze besluiten nog even af te wachten en te kijken wat er gebeurt, maar de nare berichten blijven komen en de spanning loopt op! De dader? Nee, deze dader had ik niet voorzien.

Waardeoordeel:                                           

Het boek en de werkelijkheid zijn niet te onderscheiden, elke puber, ouder en docent zal het verhaal herkennen, want de beschreven situaties komen dagelijks voor. Puber krijgt zijn of haar eerste telefoon, ouders maken afspraken, maar je kunt nooit alles afdekken. 

Daarna leg ik mijn telefoon weg, maar pak hem toch weer (pag. 30) zal voor iedere puber met het maken van huiswerk herkenbaar zijn. De meest voorkomende verslaving onder pubers is de mobiele telefoon dus het onderhouden van alle social media hoort erbij en het huiswerk heeft daar dagelijks onder te lijden. Een ander voorbeeld is: mijn moeder kreeg laatst een mail dat ze moest betalen voor een bestelling op internet, maar ze had niets besteld (pag. 56). Zo’n mail is tegenwoordig niet meer uit de maatschappij weg te denken, allerlei mensen proberen op ondeugdelijke wijze geld te verdien via het internet. Nog een ander voorbeeld staat op pagina 83, iemand heeft een bericht gepost in naam van Britt en het bericht is om 16.23 uur gepost, maar wie? Iedereen kan op allerlei manieren berichten posten in jouw naam. Het brengt niet alleen je privacy in gevaar, maar het kan je daarnaast ook nog sociaal behoorlijk in de problemen brengen. Wij moeten opletten op het internet, maar zeker jongeren zijn een kwetsbare groep in de gevaarlijke digitale wereld.

Ik ben in het boek meerdere emoties tegen gekomen nl. verdriet, angst, boosheid, jaloezie en liefde.

De scheiding van haar ouders was niet makkelijk voor Britt, haar vader was druk met zijn baan en nieuwe relatie, terwijl haar moeder verdriet had van de scheiding en alle tijd stopte in haar werk en haar vriendinnen. Britt moest met deze twee ongeïnteresseerde ouders dealen, ze voelde geen behoefte meer om haar problemen te delen en het gevolg was een uit de hand gelopen social media vete. Een vechtscheiding kent vaak het kind als inzet en zorgt voor minder vertrouwen. Vertrouwen in haar ouders had haar eerder doen praten over alle berichten, ouders hadden dan in actie kunnen komen en de hele situatie was niet zo uit de hand gelopen.
Angst heeft dark_love of lovethedark haar zeker ingeboezemd, de berichten waren bedreigend en zeer angstaanjagend. Twee voorbeelden van angstaanjagende berichten waren voor mij dat ben je niet (pag. 115) en je volgende tekening is je laatste (pag. 137). Wie zat hier achter? Deze vraag blijft je tot het einde van het boek bezig houden en de uitkomst is zeker een verrassing.
Boosheid kwam door het hele boek naar voren, want ze was boos op vader, boos op moeder, boos op dark_love of lovethedark, maar het aller kwaadst was ze toen dark_love of lovethedark aan haar tekeningen had gezeten. Hij/zij zocht haar grenzen al tijden op, maar nu was hij/zij er echt over heengegaan.
Jaloezie speelt op vele vlakken een rol, moeder is jaloers op de relatie van vader met de buurvrouw, Britt is jaloers op Nikki en haar vrije omgang met Ivo en de vriendinnen kennen onderling ook de nodige jaloezie.
Liefde is uiteraard de liefde voor Ivo, deze liefde speelde op de achtergrond een rol door het hele boek en deze liefde werd aan het einde heldhaftig bezegeld. Erg voorspelbaar, maar wel ook lekker puberaal en het past prima bij het verhaal van Selfie.

Het verhaal is voor de puber en zijn of haar omgeving zeker leerzaam en zet aan tot nadenken, want de huidige maatschappij vraagt om aandacht voor de digitale wereld. De digitale wereld is niet wat het lijkt…veiligheid moet dus voorop staan.

Een voorbeeld uit de dagelijkse schoolpraktijk is: ineens realiseer ik me dat ik nooit het standaard wachtwoord heb veranderd dat we allemaal in het begin hebben gekregen (pag. 84). Elke school werkt met ingestelde wachtwoorden, elke mentor wijst leerlingen op het wijzigen van de wachtwoorden, maar de leerling moet het doen.
Zie ook verwijzing naar websites over cyberpesten aan het einde van het boek.

Selfie leest lekker weg, het is makkelijk te lezen en het is zonder poespas vanuit de hoofdpersoon Britt geschreven. Het zijn korte hoofdstukken, de diverse onderwerpen houden je bezig dus je leest lekker snel door het boek heen.

Tot slot…

Selfie is een leerzaam boek voor jonge pubers, het is mijn inziens lectuur en het is het meest geschikt voor 12+. Ouders en docenten kunnen er zeker ook dingen uit leren, maar het is niet voor hen geschreven. Het boek heeft een jonge hoofdpersoon en zij is op zoek naar zichzelf binnen de mobiele wereld. Het is een confrontatie met de digitale wereld en deze confrontatie brengt haar op nieuwe ideeën, maar er ontstaan zeker ook twijfels en ze komt in een soort achtbaan van emoties. Hoe ver kan ik gaan? Hoe ver mag een ander gaan? En wanneer moet ik hulp inschakelen?

Het gaat over een groot maatschappelijk probleem namelijk de mobiel, vrienden en vriendinnen hebben een rol en de spanning is af en toe om te snijden dus ik zou zeggen: heeft het boek je interesse dan heb je het zo uit!