Reactie op de recensie van Marian van der Velden over het boek 'Test' van Mirjam Mous.

Ook ik heb het boek van Mirjam Mous gelezen en had hier vooraf wel wat bedenkingen bij. Ik heb namelijk ook ‘Password’ gelezen en die vond ik niet heel erg spannend en wat voorspelbaar. ‘Test’ is gelukkig een stuk spannender en leest (net als ‘Password’) lekker weg. Het verhaal verloopt chronologisch en je komt al snel in een soort stroomversnelling terecht. Mirjam Mous neemt niet rustig de tijd de karakters uit te werken. Al vrij snel wordt de spanning opgeschroefd en die houdt aan tot aan het einde van het boek.

Het einde is redelijk verrassend. Daar waar de ontknoping van ‘password’ behoorlijk voorspelbaar was, weet je in ‘Test’ eigenlijk niet zo goed waar het naartoe gaat. Dat is te prijzen. De schrijfster weet de spanning tot het einde goed vast te houden.

Ook zijn er opvallende gevoelens van de hoofdpersoon (Elvis Long) waar te nemen, zoals verliefdheid en lust. Elvis is verliefd op Talisha, maar de opdrachten voor Elvis gooien roet in het eten van zijn plannen die hij met haar heeft. Tijdens de opdrachten komt Elvis echter in aanraking met Jules. Voor haar ontwikkelt hij gevoelens van lust, die geprikkeld worden door het aantrekkelijke lichaam van Jules. Uiteindelijk blijkt Jules toch niet de persoon te zijn die hij dacht dat ze was en komt hij weer terug bij zijn eerste liefde…Talisha. Voor pubers lijkt me dit erg herkenbaar.

Een ander actueel thema van dit boek is gokverslaving. Uit de ontknoping aan het eind blijkt dat een ernstige verslaving mensen zodanig kan manipuleren dat ze heel ver gaan om hun ‘gokhonger’ te kunnen stillen. De drang om te gokken en geld te verdienen dwingt de vader van Elvis tot het spelen van een onwaarschijnlijk en krankzinnig spel waarin zijn eigen zoon de hoofdrol speelt. Een ziekelijke vorm van amusement die fatale gevolgen zou kunnen hebben. Ook dit is een actueel onderwerp, waar adolescenten vaak problemen hebben met bijvoorbeeld een online-gokverslaving of andere vormen van verslavingen.

Gelukkig zit er ook veel humor in het boek. Elvis gebruikt deze humor om zijn toch wel pittige en  lastige opdrachten te kunnen relativeren. Dit is bijvoorbeeld te lezen op blz. 142, ‘Nog voor ik…..stilstand kwam’. Elvis beschrijft hier in een razend tempo en op grappige wijze een aantal gebeurtenissen die elkaar in rap tempo opvolgen. Erg grappig gedaan…

Tot slot kan ik concluderen dat het een vermakelijk boek is, geschikt voor 12+ en zeker door de aangeboden problematiek jongeren zal aanspreken. Het zou zelfs een opstap kunnen zijn naar een maatschappelijke discussie over verslaving en wat dit met je kan doen.