In haar recensie koppelt Suzanne veel gebeurtenissen uit het boek aan de
actualiteit, wat terecht is. Het is heel herkenbaar dat pubers niet alles
durven te zeggen. Wat ik alleen jammer vind aan dit boek is dat Britt zowel niet
bij haar ouders als bij haar mentor terecht kan. Ik vind het een beetje
ongeloofwaardig dat haar mentor haar niet geloofd.
'Je zegt de hele tijd
dat je het niet hebt gedaan, maar hoe verklaar je die foto's dan, Britt? Ik
geloof echt niet dat je account twee keer door iemand anders is gebruikt. Toch
is het zo'. Ik begin wanhopig te worden. Meneer Prinsen kent mij toch al een
tijdje, hij weet toch wel dat ik dit nooit zou doen?' (Bladzijde 125)
Suzanne zegt dat "Selfie" een leerzaam boek is voor pubers. Ik
had het beter gevonden als in dit specifieke geval in het verhaal Britt
serieuzer was genomen door haar mentor. Dan geef je als schrijver de boodschap
dat eerlijkheid loont en je wordt geholpen als je in de problemen zit. Nu werd
Britt gelijk de mond gesnoerd en werd ze niet geloofd door haar mentor, maar
hij zag het toch door de vingers en zou de ouders niet inschakelen. Dat vind ik
een hele vreemde keuze van de schrijfster om het verhaal zo te laten lopen.
Er wordt door Suzanne een duidelijke koppeling gemaakt aan de leesfasen
waar ik mij in kan vinden. Verder omschrijft Suzanne duidelijk welke emoties en
gevoelens in het verhaal naar voren komen. Zo zegt ze dat jaloezie op veel
vlakken een rol speelt. Wat onbenoemd blijft in haar recensie en mijns inziens zeker
niet onbelangrijk, is de jaloezie van Eva richting Britt. De drijfveer van haar
daden als je het mij vraagt. Ze is jaloers op het talent van Britt, haar
vriendinnen en instagram volgers. Veel pubers zullen zich hierin herkennen,
daar is de schrijfster wel in geslaagd vind ik.
Tot slot schrijft Suzanne dat "Selfie" lekker weg leest,
zonder teveel poespas en je lekker door het boek heen leest. Dit ben ik deels
met haar eens. Ik vond het wel een langdradig boek. Ik ging op een gegeven
moment bladzijdes overslaan, omdat ik mijn interesse verloor. Ik ben het eens
met Suzanne dat het boek een leerzaam boek kan zijn gezien de onderwerpen die
in het boek naar voren komen. Ik vind het op sommige punten wel een slappe
uitwerking. Met name de afloop over wie er achter de berichten zat en wat Eva
Britt aan doet. Ook de manier waarop school in eerste instantie met dit
probleem om gaat had ik niet op deze manier weggezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten