Recensie van ‘De Val’ (Elle van den Bogaart) door Nikki Croonen

Bogaart, Elle van den (2009) De val, Houten, Van Holkema & Warendorf

Het verhaal start wanneer Laura en Tycho door een ongeluk boven op elkaar vallen. Laura, een veilig en bescherm meisje, wordt verliefd op Tycho, die voor zijn labiele moeder moet zorgen en vanwege geldnood lid is van een criminele bende.
De bende wordt gerund door Kuba, die zelf ook weer problemen heeft met zijn familie en met de komst van een AZC in zijn dorp. Hij doet er alles voor om deze komst te stoppen en het wordt met de dag gewelddadiger. Tycho komt erachter dat Laura’s vader betrokken is bij de plannen van het AZC en doet er alles aan om de plannen van Kuba te stoppen.
Gaat dit op tijd lukken?

  

Het eerste wat opvalt is de structuur van dit boek. Het lijkt beschreven als dagboekvorm, maar de schrijver heeft het niet als dagboek geschreven. Het verhaal heeft kopjes die de verschillende personages aanduiden. Je leeft zo mee met de verhalen van Laura, Tycho en Kuba. Ondanks dat er vanuit een verteller wordt gesproken kun je wel meelezen met de gedachtes van de personages. Het kopje Laura bijvoorbeeld heeft wel de gedachtes van Laura, deze staan schuingedrukt in de tekst. Op die manier leef je helemaal mee met de personages en kun je hun handelingen ook begrijpen. Ondanks de verschillende kopjes staat het verhaal wel in chronologische volgorde, waardoor het verhaal goed te volgen is.

In het boek wordt er ook een actueel thema behandeld, namelijk de plaatsing van een asielzoekerscentrum (AZC). Hier reageren de verschillende personages verschillend op. Laura vindt dat de wereld van iedereen is en vindt het goed als er een AZC komt, maar Kuba is er hier echt op tegen en start plan ‘zwart’. Van den Bogaart introduceert dit thema goed en laat je door middel van de verschillende personages ook een eigen mening vormen.

Tycho is ook constant bezig met het verleggen van zijn grenzen. Hij zit bij een criminele bende en hier wordt hij gedwongen een aantal illegale praktijken uit te voeren, zoals inbreken, stenen gooien, brandstichting en zelfs een jongen ontvoeren. Hij wil eigenlijk eruit stappen, omdat hij het hier niet mee eens is. Tycho weet niet hoe hij met de groepsdruk om moet gaan en voert eigenlijk alle opdrachten uit die hij krijgt, maar wel uit angst. ‘als ik niet meega doet die me iets aan ’ (p. 42) 
Uiteindelijk onderneemt hij wel actie, maar worstelt dan weer met nieuwe schuldgevoelens ‘ik verraad mijn eigen broer’ (p. 157) Deze problemen van Tycho laten zien hoe erg het is om met groepsdruk om te gaan, maar ook hoe belangrijk het is om uiteindelijk voor jezelf te kiezen.

Het boek heeft veel raakvlakken met de voorbereiding op de jonge adolescentie. Het boek behandelt namelijk thema’s als seksualiteit en zelfstandigheid. Ook rijden de jongens al scooter, drinken ze regelmatig bier en wordt er gerookt. Als je zelf net start op de middelbare school ben je hier nog niet gelijk mee bezig, maar wanneer je al wat ouder bent dan kan dit herkenning opleveren. Het verhaal speelt zich nog af op de middelbare school,laatste schooljaar, waardoor het boek wel geschikt is voor de wat oudere jeugd. Het verhaal met de verschillende verhaallijnen van Tycho, Laura en Kuba en alle andere personages is goed te volgen voor de jonge adolescentie

Ik beveel dit boek aan, aan iedereen die een spannend boek wil lezen over bendes en groepsdruk met een vleugje romantiek.