Recensie poeziebundel Mieke van Hooft (2014), Het vonkt in mij (poëziebundel)

Recensie poëziebundel Mieke van Hooft (2014), Het vonkt in mij

Deze poeziebundel is geschreven voor kinderen van tien jaar en ouder. Het gaat over de alledaagse dingen die je als puber mee zou kunnen maken, maar dan wel op een ‘vonkende’ manier. De gedichten laten nog wat over aan de fantasie en eigen invulling.

De gedichten in deze bundel zijn geschreven voor tien jaar en ouder, maar zijn uitermate geschikt voor de pubers van twaalf tot en met 14 jaar. Dit heeft alles te maken met de onderwerpen die aan bod komen: beginnende gevoelens voor anderen, scheidingen van ouders, een dag in de vakantie, boosheid, wennen aan verandering, overlijden, een uitgemaakte relatie, een vader die niet terug komt.  Onderwerpen waar kinderen van deze leeftijd vaak mee te maken krijgen in hun leven. Het inleven in een gedicht wordt hierdoor makkelijk gemaakt voor hen. De emotionele geladenheid is hoog en kinderen krijgen de mogelijkheid om kritisch naar deze onderwerpen te kijken, wat passend is bij deze leeftijdscategorie (Coillie, 2007, blz. 74/75).

De manier van schrijven ‘vonkt’ echt. Er worden geen doekjes om gevoelens en de impact van situaties gebonden. Gewoon zoals een kind dit kan beleven. Ondanks dat de gedichten af en toe laten raden waar ze over gaan, lijken de onderwerpen allemaal erg duidelijk te zijn. De manier waarop ze zijn geschreven zorgt ervoor dat kinderen in een zee van herkenning de gedichten kunnen lezen. Een mooi voorbeeld hiervan is het gedicht ‘Ruzie’. Hierin wordt het gevoel van een kind beschreven waarvan de ouders ruzie hebben. ‘...De deur valt in het slot. Ook in de gang valt wat kapot. Ik trek het dekbed om mij heen. Donder op! Maar laat me niet alleen.’ Het is duidelijk dat het kind de ruzie op zijn minst als onprettig ervaart, maar ook de angst van het alleen gelaten worden door zijn ouders komt hierin naar voren. Kinderen in deze situatie zullen zich hierin herkennen en zullen zien dat het dus niet gek is om je zo te voelen.

De bundel is het meest geschikt voor meisjes. Het snijd gevoelige onderwerpen aan, wat jongens minder aan zal spreken. Voor jongens zal het niet spannend genoeg zijn en verwacht ik dat ze met een grote boog om deze bundel heen zullen lopen. Toch denk ik dat dit eigenlijk heel zonde is. Als ik de bundel als docent bekijk, denk ik namelijk dat er wel hele mooie gesprekken kunnen voortkomen uit het lezen van deze gedichten. Ze kunnen moeilijke onderwerpen bespreekbaar maken, gevoelens bespreek baar maken waardoor leerlingen veel meer leren hun eigen gevoelens te accepteren en te herkennen. Daarom zou ik ook docenten en ouders willen aanraden deze bundel te raadplegen als je een goede opening zoekt voor een gesprek met een puber en zijn of haar gevoelens.

Omdat de poeziebundel geen paginanummers bevat, heb ik ervoor gekozen om te refereren naar de titels van de gedichten.