Stoffels, M. (2017). Escape room. Amsterdam, Nederland: Leopold.
Het verhaal handelt over de vriendschappen en verliefdheden tussen vier jongeren, twee meisjes en twee jongens. Bij twee van hen hebben thuis droevige gebeurtenissen plaatsgevonden. Na het zien van een flyer van een escape room gaan ze er met zijn vieren naar toe. In de escape room wordt het werkelijk heel spannend en gevaarlijk door de handelingen van de werkneemster van de escape room. Dan blijken de persoonlijke geschiedenissen van de jongeren met elkaar verweven te zijn.
De auteur Maren Stoffels is een jonge schrijfster met een fijne, eenvoudige maar doeltreffende schrijfstijl. Het boek is heel plezierig en vlot om te lezen. De gebalanceerde opmaak van het boek is op het verhaal afgestemd, en met behulp van de typografie wordt de structuur van het verhaal duidelijker.
Het verhaal wordt afwisselend verteld door de vier personages, de jongens Mint en Milas en de meisjes Alissa en Sky. De wisselingen van perspectief volgen elkaar snel op. En hoewel de typografie ook mee verandert, is dit lastig om te volgen.
Maren Stoffels beschrijft de conversaties en gedachten van de hoofdpersonen. Op die manier komt duidelijk naar voren hoe de personages verschillend tegen de beschreven situaties in het verhaal aan kijken. Zo wantrouwt Mint een van de andere personages op basis van een gevoel:
“Ik heb geen enkel bewijs tegen hem, het is meer een voorgevoel. Er is iets met Milas, iets wat niet klopt. De manier waarop hij uit zijn ogen kijkt, bezorgt me de rillingen. Maar is dat genoeg om Alissa ervan te overtuigen dat ze haar afspraak moet afzeggen?” denkt Mint (pp. 30-31).
Uiteindelijk blijkt dit ten dele terecht te zijn.
Ook gevoelens die jongeren waarschijnlijk niet snel onderling zullen delen worden beschreven. Dit biedt de jonge lezer een inkijkje in de gevoelswereld van anderen. Bovendien weet de lezer in het begin van het boek bij de hoofdstukken van Mint en Sky niet meteen of het de vertelling van een jongen of een meisje is. Zou dit de opzet van de schrijfster zijn geweest zodat de lezer zich makkelijker in de verschillende personages zou kunnen verplaatsen?
Naast het wel of niet kunnen vertrouwen van mensen komen er in het verhaal ook andere kwesties aan bod waar jongeren van 15 jaar mee kunnen worstelen. Zo is er een vraag of Milas homo zou zijn maar dat hij daar nog niet voor zou willen uitkomen. En wordt het belang van uiterlijk voor meisjes beschreven en hoe zij daar onderling mee omgaan. De setting van de escape room spreekt de jongere vast zeer aan en het laat bovendien zien hoe zo’n spel verloopt.
Vanaf het begin van het verhaal staan er tussen de hoofdstukken van Mint, Sky, Alissa en Milas stukjes tekst van een onbekend personage X over een HET. Deze tekstjes leiden tot vragen bij de lezer, vergroten de ongrijpbaarheid van het verhaal en verhogen de spanning in het boek.
“Het is me gelukt. / Op mijn beeldscherm zie ik Het. / Het is eindelijk zover. / Laat het spel beginnen.”(p. 56)
Als de jongere na het lezen van dit boek een escape room bezoekt, zal die zeker terugdenken aan de spannende belevenis van dit viertal.
