Reactie op recensie ‘De
val’ door Nikki Croonen, van Elle van den Boogaart (2009), Houten, Van Holkema
& Warendorf
Het boek gaat over twee jongeren, die elkaar bij toeval
ontmoeten: de jongen Tycho werd gedwongen van een viaduct af te springen en
kwam daarbij op het meisje Laura terecht. Laura raakt dusdanig gewond, dat ze
voor langere tijd in het ziekenhuis moet blijven. Tycho mag al snel weer naar
huis. De ontluikende verliefdheid tussen deze twee jongeren speelt tegen de achtergrond
van een dorp waar een asielzoekerscentrum zal worden gevestigd. De jongen maakt
deel uit van een jeugdbende, die de komst van het asielzoekerscentrum wil
tegenhouden met gewelddadige acties. Ondanks de groepsdruk weet de jongen via
het meisje hulp te organiseren en wordt de bendeleider op het nippertje
ingerekend.
Net als Nikki Croonen viel ook mij de structuur op van het
boek. Het doet mij echter meer denken aan filmfragmenten dan aan een dagboek.
Steeds vanuit een ander personage wordt de situatie beschreven. Door voor deze
vorm te kiezen krijgt het boek ook vaart, hoewel ik het in het begin wel
verwarrend vond en mezelf er echt toe moest zetten om door te lezen. De
gedachten van de personages worden schuin gedrukt, waardoor je je heel goed kunt
inleven in de verschillende personen.
De komst van het asielzoekerscentrum is een actueel thema.
Er worden eerst allerlei ‘Wilders’-argumenten aangevoerd en die worden binnen
de jeugdbende niet weerlegd. Pas als Tycho hierover met Laura in gesprek raakt,
dan komen er tegenargumenten. Het blijft wel een beetje in de sfeer van de
hoger opgeleide bestuurders versus het laagopgeleide werkvolk. Dat vind ik wel
een herkenbare tweedeling, hoewel ik me afvraag of jongeren die dit boek lezen
dat ook zo ervaren.
Het wordt maar zo zijdelings aangestipt, maar de jongeren
van de jeugdbende komen uit probleemgezinnen, waar ernstige problematiek
speelt. Zo zijn Tycho (Spin), zijn broer Scooter en hun moeder niet verzekerd
door alle problemen. De moeder kan niet voor de jongens zorgen en dus moeten
zij voor zichzelf én voor hun moeder zorgen. Ze hebben dus geld nodig,
behoorlijk veel geld, want medicijnen zijn duur. Kennelijk is er niemand die
verder naar het gezin omkijkt, geen buren of andere familie. Helaas is ook dit
een schrijnende werkelijkheid in Nederland.
Deze setting vind ik het sterke punt van dit boek, het biedt
aanknopingspunten voor reflectie op grote thema’s zoals gezondheid (roken,
drank), de omgang met geld en interpersoonlijke relaties. Ik ben het met Nikki
Croonen eens, dat dit boek veel raakvlakken heeft voor jongeren vanaf
bijvoorbeeld de tweede klas en hoger. Doordat het af en toe heel spannend is en
steeds vanuit wisselend perspectief geschreven, is dit een boek wat iedere
jongere inderdaad in één adem uit leest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten