Titel: Pijnstillers
Regisseur: Tessa Schram
Belangrijke hoofdrolspelers: Gijs Blom, Birgit Schuurman en Susan Radder
Jaar: 2014
Verfilming jeugdboek: Pijnstillers van Carry Slee
Samenvatting
Casper woont alleen met zijn moeder Marit en heeft zijn vader nooit leren kennen. Hij speelt graag piano en bemachtigt een plekje in het jeugdorkest. Als de moeder van Casper kanker krijgt gaat hij op zoek naar zijn vader. Samen met zijn vriend Pim komen ze te weten wie zijn vader is.
Casper wordt verliefd op een meisje uit het orkest, Anouk. Maar zijn oude school vriendin Sofie gooit roet in het eten. Sofie is een goede vriendin die doet alsof Casper haar vriendje is. In werkelijkheid spreekt ze af met een Marokkaanse jongen. Haar vader keurt dit af. Ze heeft Casper nodig om haar vader te misleiden. Ooit wil Casper een beroemde componist worden en gaat aan de slag om een muziekstuk te componeren voor de wedstrijd in Praag. Voor zijn moeder een belevenis waar ze naartoe leeft. De vraag is of ze het zal gaan halen.
Waardeoordeel
De film start bij de auditie voor het jeugdorkest. Hij weet een plek als pianist in het orkest te bemachtigen. Het is fascinerend om te zien hoeveel plezier een puber kan hebben voor muziek. Ik denk dat dit een goed voorbeeld is voor jongeren van zijn leeftijd omdat ze vaker kiezen voor een sport (voetbal etc.) in plaats van een orkest. Door het spelen van muziek te belichten zal de jeugd hier positief in beïnvloed worden.
De moeder van Casper is erg ziek. Hier gaat hij erg goed mee om, naar mijn mening iets te goed. Hij is een erg brave puber zoon die doet wat zijn moeder van hem vraagt. Dit is in mijn ogen niet werkelijk maar eerder wenselijk. Later in het verhaal, als de moeder is overleden, krijg je de boze en verdrietige gevoelens van Casper te zien. Deze passen beter bij hetgeen wat hij allemaal moet meemaken en verwerken.
Casper wil graag een goede vriend zijn voor Sofie. Hij vindt het lastig om ‘nee’ te zeggen. Een gevoel waar de jeugdige kijker zich mee kan identificeren. De film is erg toegankelijk voor de jeugd. Casper is een jongen op de middelbare school dus ik zou als publiek 12 jaar en ouder aanraden.
In het verhaal komt het liedje ‘Stay alive’ vaak naar voren. Het herinnert Marit en Casper aan een moment van vroeger. Dit liedje wordt op een vrolijke wijze gespeeld wanneer Casper samen met zijn moeder door het huis danst. Het weergeeft verschillende fases van het ziek zijn. Je ziet moeder eerst met haren, vervolgens met een sjaal om en later kaal. In een stroomversnelling wordt moeder steeds zieker. Als kijker word je meegenomen in het proces en het leven van moeder en zoon. Een meeslepend verhaal waarbij Casper tevens op zoek gaat naar zijn vader.
Het meest ontroerende moment vond ik de scène waarin Casper erachter komt dat zijn vader altijd de brieven van zijn moeder heeft ontvangen. Vader heeft deze brieven nooit geopend en net gedaan alsof Casper niet bestond. Uiteindelijk barst Casper, na de dood van zijn moeder, bij zijn vader in tranen uit. Vervolgens beslist vader om weer op reis te gaan. Machteloosheid, eenzaamheid en verdriet zijn de gevoelens die in deze scène naar boven komen. Ontroerend om te zien dat hij echt alleen is. Een gevoel die je als kijker hoopt nooit te krijgen.
De film speelt zich af in Amsterdam. Je ziet scènes op school, op straat (grachten) maar ook bij hem thuis. Ze wonen in een typisch Amsterdams pand. Hoge ramen, houten vloer, gedeelde voordeur en een grote trap naar boven. Dit warme Nederlandse beeld past mooi in het droevige verhaal. Het verhaal is eenvoudig geschreven. Er zijn weinig flashbacks en daardoor makkelijk te volgen. De film is voorspelbaar vanwege het eenvoudige script. Het was te verwachten dat hij zijn vader ging zoeken, zijn moeder zou overlijden en dat hij samen komt met Anouk.
Conclusie: ik zou deze film aanraden voor de kijkers 12+. Een gemakkelijk verhaal dat eenvoudig te volgen is. Herkenbaar in de situatie van een onbekende vader en een zieke moeder. Door de film word ik wel nieuwsgierig naar het boek. De film kan de jeugd zeker stimuleren om boeken te lezen doordat ze ervaren dat de verhalen boeiend zijn.
Regisseur: Tessa Schram
Belangrijke hoofdrolspelers: Gijs Blom, Birgit Schuurman en Susan Radder
Jaar: 2014
Verfilming jeugdboek: Pijnstillers van Carry Slee
Samenvatting
Casper woont alleen met zijn moeder Marit en heeft zijn vader nooit leren kennen. Hij speelt graag piano en bemachtigt een plekje in het jeugdorkest. Als de moeder van Casper kanker krijgt gaat hij op zoek naar zijn vader. Samen met zijn vriend Pim komen ze te weten wie zijn vader is.
Casper wordt verliefd op een meisje uit het orkest, Anouk. Maar zijn oude school vriendin Sofie gooit roet in het eten. Sofie is een goede vriendin die doet alsof Casper haar vriendje is. In werkelijkheid spreekt ze af met een Marokkaanse jongen. Haar vader keurt dit af. Ze heeft Casper nodig om haar vader te misleiden. Ooit wil Casper een beroemde componist worden en gaat aan de slag om een muziekstuk te componeren voor de wedstrijd in Praag. Voor zijn moeder een belevenis waar ze naartoe leeft. De vraag is of ze het zal gaan halen.
Waardeoordeel
De film start bij de auditie voor het jeugdorkest. Hij weet een plek als pianist in het orkest te bemachtigen. Het is fascinerend om te zien hoeveel plezier een puber kan hebben voor muziek. Ik denk dat dit een goed voorbeeld is voor jongeren van zijn leeftijd omdat ze vaker kiezen voor een sport (voetbal etc.) in plaats van een orkest. Door het spelen van muziek te belichten zal de jeugd hier positief in beïnvloed worden.
De moeder van Casper is erg ziek. Hier gaat hij erg goed mee om, naar mijn mening iets te goed. Hij is een erg brave puber zoon die doet wat zijn moeder van hem vraagt. Dit is in mijn ogen niet werkelijk maar eerder wenselijk. Later in het verhaal, als de moeder is overleden, krijg je de boze en verdrietige gevoelens van Casper te zien. Deze passen beter bij hetgeen wat hij allemaal moet meemaken en verwerken.
Casper wil graag een goede vriend zijn voor Sofie. Hij vindt het lastig om ‘nee’ te zeggen. Een gevoel waar de jeugdige kijker zich mee kan identificeren. De film is erg toegankelijk voor de jeugd. Casper is een jongen op de middelbare school dus ik zou als publiek 12 jaar en ouder aanraden.
In het verhaal komt het liedje ‘Stay alive’ vaak naar voren. Het herinnert Marit en Casper aan een moment van vroeger. Dit liedje wordt op een vrolijke wijze gespeeld wanneer Casper samen met zijn moeder door het huis danst. Het weergeeft verschillende fases van het ziek zijn. Je ziet moeder eerst met haren, vervolgens met een sjaal om en later kaal. In een stroomversnelling wordt moeder steeds zieker. Als kijker word je meegenomen in het proces en het leven van moeder en zoon. Een meeslepend verhaal waarbij Casper tevens op zoek gaat naar zijn vader.
Het meest ontroerende moment vond ik de scène waarin Casper erachter komt dat zijn vader altijd de brieven van zijn moeder heeft ontvangen. Vader heeft deze brieven nooit geopend en net gedaan alsof Casper niet bestond. Uiteindelijk barst Casper, na de dood van zijn moeder, bij zijn vader in tranen uit. Vervolgens beslist vader om weer op reis te gaan. Machteloosheid, eenzaamheid en verdriet zijn de gevoelens die in deze scène naar boven komen. Ontroerend om te zien dat hij echt alleen is. Een gevoel die je als kijker hoopt nooit te krijgen.
De film speelt zich af in Amsterdam. Je ziet scènes op school, op straat (grachten) maar ook bij hem thuis. Ze wonen in een typisch Amsterdams pand. Hoge ramen, houten vloer, gedeelde voordeur en een grote trap naar boven. Dit warme Nederlandse beeld past mooi in het droevige verhaal. Het verhaal is eenvoudig geschreven. Er zijn weinig flashbacks en daardoor makkelijk te volgen. De film is voorspelbaar vanwege het eenvoudige script. Het was te verwachten dat hij zijn vader ging zoeken, zijn moeder zou overlijden en dat hij samen komt met Anouk.
Conclusie: ik zou deze film aanraden voor de kijkers 12+. Een gemakkelijk verhaal dat eenvoudig te volgen is. Herkenbaar in de situatie van een onbekende vader en een zieke moeder. Door de film word ik wel nieuwsgierig naar het boek. De film kan de jeugd zeker stimuleren om boeken te lezen doordat ze ervaren dat de verhalen boeiend zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten