Reactie op ‘Verdacht’ door Martijn Mooij door Nikki Croonen

Slee, Carry (2016), Verdacht,  Amsterdam: Overamstel Uitgevers

 

Zoals Mooij aangeeft in zijn recensie is dit typisch een boek dat past bij leerlingen in de jeugdfase van hun leven. Zij worstelen ook met het vinden van hun identiteit, met vriendjes en vriendinnetjes, voor de eerste keer verliefd zijn en pesten in de klas. Dit zie je terug komen bij de personages uit het boek, Tess en Victor die verliefd zijn, Rachel die stapelverliefd is op Boy, maar ook het moment dat Tess wordt buitengesloten in de klas en wordt gepest, omdat ze een ring gestolen zou hebben.
Zowel jongens als meisjes kunnen zich inleven in dit boek, aangezien het boek twee grote hoofdpersonen heeft: Tess en Victor. Meisjes zullen zich meer kunnen inleven in Tess met haar problemen, terwijl de jongens zich zullen identificeren met Victor.

Verder wil ik Mooij aanvullen in de thematiek. Ook vriendschap is heel belangrijk, voor leerlingen op de middelbare school, maar ook als thema in het boek. Victor staat altijd klaar voor zijn vriend Brahim en achtervolgt hem zelfs. “Victor is er ook niet erg gerust op, maar één ding weet hij zeker: zijn vriend heeft hulp nodig en dan is hij er voor hem."(pagina 150)
Tevens worden ook actuele thema’s behandeld. Een arm gezin dat naar de voedselbank gaat tegenover een gezin met een rijke achtergrond wonend in een villa.

Tevens vertelt Mooij over het thema pesten in het boek gebracht wordt door het personage Paulien. Slee vertelt ook nog een klein beetje over de achtergrond van Paulien, dat ze erg onzeker is en problemen thuis heeft met ouders. Kinderen kunnen zich ook vooral in de onzekerheid herkennen. Hier had Slee naar mijn mening nog meer uit kunnen halen.

Als minpunt heeft Mooij het over het begin en het einde van het boek. Dat het allemaal net iets te toevallig is. In het begin sluit ik me aan bij Mooij, je hebt al gelijk door dat de vader van Tess er iets mee te maken heeft. Op bladzijde 26 wordt namelijk gezegd: "'De politie?' Vader kijkt Victor geschrokken aan." Hierdoor weet je meteen dat de vader van Tess er iets mee te maken heeft. Het einde krijgt echter een heel andere wending, maar dit wordt erg afgeraffeld geschreven, alsof Slee er door middel van te veel toevallige toestanden een einde aan wilde maken.

Net als Mooij zou ik het boek zeker aanraden voor 12 plussers, voor de spanning en de herkenning, maar ook vanwege de realiteit van het boek.